Βραβευμένο με τη Χρυσή Αθηνά στις Νύχτες Πρεμιέρας του 2012 ως το καλύτερο μουσικό ντοκιμαντέρ, όπως επίσης και με όσκαρ καλύτερου ντοκιμαντέρ για το 2011 το «Ψάχνοντας τον Sugarman» αποτελεί μια αναζήτηση για τον μουσικό-φάντασμα της δεκαετίας του 60.

Ο Αμερικανός Rodriguez αναδύθηκε στον χώρο της ροκ μουσικής το 1969, όταν έβγαλε τον πρώτο του δίσκο. Ζούσε, όπως και σήμερα, σε μια από τις πιο κακόφημες περιοχές του Ντιτρόιτ. Μετά από την υποτιθέμενη αυτοκτονία του επί σκηνής το 1972 εξαφανίζεται από το προσκήνιο και από τότε αποτελεί θρύλο, τουλάχιστον για το κοινό του. Ο δίσκος του σημείωσε παταγώδη αποτυχία στις Ηνωμένες Πολιτείες, και γι αυτό τον λόγο παρέμεινε άσημος κατά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, εντούτοις πούλησε εκατομμύρια αντίτυπα στη Νότια Αφρική, όπου ενέπνευσε μέσω των επαναστατικών του τραγουδιών και ώθησε τους Αφρικανούς στη μάχη ενάντια στο Άπαρτχαιντ, αποτελώντας έτσι ένα φάρο στην μουσική αλλά και κοινωνικοπολιτική ιστορία των νοτιοαφρικανών. Όλα αυτά όμως παρέμεναν άγνωστα στον ίδιο τον καλλιτέχνη και στην οικογένειά του, αφού έπρεπε να περάσουν περισσότερα από 30 χρόνια για να ενημερωθεί ο ίδιος για αυτή την επιτυχία.

Παρακολουθώντας κανείς την πορεία του τροβαδούρου που αρκετοί παρομοίασαν με τον Bob Dylan, αναλογίζεται πόσοι μουσικοί υπάρχουν εκεί έξω που δεν θα έχουμε ποτέ την τύχη να ανακαλύψουμε. Το παιχνίδι των δισκογραφικών εταιριών είναι πολύ συγκεκριμένο και απορρίπτει αυτόματα οτιδήποτε «αντι- εμπορικό». Αριστουργήματα με μεγάλη καλλιτεχνική αλλά και κοινωνική σημασία, όπως αυτό του Rodriguez, μένουν στην αφάνεια. Γι’ αυτό και οι δημιουργοί της ταινίας κάνουν εξαιρετική δουλειά ιχνηλατώντας την πορεία ενός από τους πλέον σημαντικούς δημιουργούς του 20ού αιώνα. Το πιο κομβικό σημείο της ταινίας είναι αυτό που συναντάμε τον ίδιο τον καλλιτέχνη και μαθαίνουμε πράγματα για την ζωή του ,γινόμαστε κοινωνοί της αναπάντεχης τροπής των πραγμάτων. Η ταινία του Malik Bendjelloul συνιστά την αποκάλυψη ενός σπουδαίου μουσικού που κανείς όμως (περιέργως) δεν είχε την τύχη να ακούσει μέχρι τη στιγμή που βλέπει την ταινία. Ακούμε αποσπάσματα από τα τραγούδια του και έχουμε την ευκαιρία να μελετήσουμε στιγμιαία τους εξαιρετικούς στίχους του, παρακολουθώντας συγχρόνως την ιστορία ενός ανθρώπου που αψήφησε τους κανόνες και αγάπησε αποκλειστικά την τέχνη του συνεχίζοντας την κατά τα άλλα ταπεινή του ζωή. Το Rockumentary για την ζωή του Sixto Rodriguez είναι σίγουρα από τα καλύτερα του είδους και βγαίνοντας από την αίθουσα είναι σίγουρο ότι στο μυαλό σας θα αναπαράγεται το πιο διάσημο από τα τραγούδια του, αυτό του τίτλου της ταινίας, «sugarman».

Φωτεινή Στεργίου