Joy (2015)

Σύνοψη

Η κάτοικος του Λονγκ Άιλαντ, Τζόι Μανιάνο, από νεαρή είχε το μυαλό ενός εφευρέτη. Το 1990 τη βρίσκει εργένισσα μητέρα τριών παιδιών και εφευρέτη της Θαυματουργής Σφουγγαρίστρας, ενός πλαστικού αντικειμένου που επιτρέπει στη νοικοκυρά να καθαρίζει δίχως να βρέχει τα χέρια της. Στην πρώτη παρουσίαση, πούλησε 18.000 κομμάτια μέσα σε λεπτά. Η Τζόι δεν είναι απλά μια γυναίκα πλέον, είναι η επικεφαλής μιας οικογένειας τεσσάρων γενεών και ιδιοκτήτρια της Ingenious Designs, με πάνω από ένα δις δολάρια κέρδη.

ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

Η ταινία ήταν υποψήφια για Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου (Jennifer Lawrence).

Απέσπασε Χρυσή Σφαίρα Α’ Γυναικείου Ρόλου (Jennifer Lawrence), ενώ ήταν υποψήφια και για Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ταινίας.

ΚΡΙΤΙΚΕΣ

O David O. Russell ξέρει καλύτερα απ’όλους πως να διαχειριστεί την Jennifer Lawrence σε πρωταγωνιστικό ρόλο, μιας και οι δυο τους έχουν συνεργαστεί αρκετές φορές τα τελευταία χρόνια. Το Joy είναι το νέο δημιούργημα του σκηνοθέτη που είναι υπεύθυνος για ταινίες όπως American Hustle, Silver Linings Playbook, The Fighter και Three Kings.

Έχοντας λοιπόν τον άσσο στο μανίκι του που ακούει στο όνομα Lawrence, αλλά και με ένα αρκετά δυνατό συμπληρωματικό cast όπως Robert De Niro, Édgar Ramírez και Bradley Cooper (όχι που θα έλειπε), ο Russell παρουσιάζει την ιστορία της Joy που ψάχνει κι αυτή την θέση της ανάμεσα στον πολύπλοκο κόσμο μας. Η ζωή από μικρή μόνο καλά δεν της έχει φερθεί αλλά παρ’όλα αυτά δεν το βάζει κάτω και παλεύει με χωρισμένους γονείς, θετές αδερφές και πρώην συζύγους να πουλήσει την ιδέα της και να επιτύχει σε κάτι που της αρέσει.

Η αλήθεια είναι πως στην αρχή, το κλίμα της ταινίας ήταν τόσο σάπιο που με κούρασε αμέσως. Με μια σκηνοθεσία στα όρια του σουρεαλιστικού που σε πολλά σημεία δεν κολλούσε καθόλου με την κωμικοτραγική κατάσταση που περνά η πρωταγωνίστρια. Αυτό που σου κινεί το ενδιαφέρον όμως είναι η εμβάθυνση στο πως μπορεί από μία ιδέα, μία πατέντα, να στηθεί και να «τρέξει» μια επιχείρηση με όλες τις δυσκολίες που μπορούν να προκύψουν καθώς και το «δοκιμαντερίστικο» πέρασμα μέσα από studio τηλεοπτικής παρουσίασης προϊόντων και το πως ακριβώς λειτουργούν.

Η Lawrence για άλλη μια φορά μας δημιουργεί το αίσθημα του να της βγάλουμε το καπέλο, καθώς ερμηνευτικά είναι αψεγάδιαστη αλλά πέρα για πέρα αληθινή. Για πολλοστή φορά η χημεία της με τον Cooper είναι άψογη, παρ’όλο που εδώ ο Cooper είναι σε συμπληρωματικό ρόλο. Ο De Niro σε κλασικό ρόλο πατέρα όπως συνηθίζει τα τελευταία χρόνια και είναι πολύ καλός σ’αυτό και το σημαντικό είναι πως πέραν του ότι όλο το συμπληρωματικό cast είναι άνω του μέτριου, όλοι τους είναι μοιρασμένοι, χωρίς υπερβολές και όσο χρειάζεται.

Μια πολύ ενδιαφέρουσα ταινία που μπορεί σκηνοθετικά να μας τα χάλασε λίγο, μιας και ο σκηνοθέτης νόμιζε ότι γυρνούσε άλλου είδους ταινία, δεν παύει όμως να στηρίζεται στις δυσκολίες της ζωής παράλληλα με τις ιδέες και το πως τις αξιοποιούμε για να κερδίσουμε αυτό που θέλουμε.

Βαθμολογία: 3/5

Ηλίας Μιχαηλάκης