Το αυτό: Κεφάλαιο 2 – It Chapter Two (2019)

Σύνοψη

Κάθε 27 χρόνια το κακό επισκέπτεται την πόλη του Ντέρι. Στο δεύτερο κεφάλαιο, τρεις δεκαετίες μετά, οι δρόμοι των κεντρικών χαρακτήρων διασταυρώνονται και πάλι. Μπορεί οι φίλοι από το Κλαμπ των Χαμένων να έχουν μεγαλώσει και να έχουν φύγει μακριά, αλλά ένα κρίσιμο τηλεφώνημα τους φέρνει πίσω εκεί όπου όλα ξεκίνησαν.

ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Το κακό, όπως το περιέγραψε η αξεπέραστη πένα του Στίβεν Κινγκ, αναδύεται ξανά στην κωμόπολη Ντέρι, καθώς ο εξαιρετικός σκηνοθέτης Άντι Μουσιέτι επιστρέφει και συγκεντρώνει τα ενήλικα πια μέλη του Κλαμπ των Χαμένων στο δεύτερο κεφάλαιο του «IT». Το πρώτο κεφάλαιο έσπασε τα ταμία παγκοσμίως με εισπράξεις πάνω από 700 εκατομμύρια δολάρια -κατακτώντας τη θέση της ταινίας τρόμου με τη μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία στα χρονικά-, κατάφερε να επαναπροσδιορίσει και να υπερβεί τις κλασικές ταινίες θρίλερ και έγινε το απόλυτο πολιτιστικό σημείο αναφοράς παγκοσμίως.

Στο δεύτερο φιλόδοξο κεφάλαιο, βρισκόμαστε 27 χρόνια μετά τα συμβάντα της προηγούμενης ταινίας και έχουμε πλέον τις ενήλικες εκδοχές των μελών του club των «Χαμένων». Το σενάριο υπογράφει ξανά ο Gary Dauberman (It, Annabelle), όπως και στη σκηνοθετική καρέκλα βρίσκεται ξανά ο Andy Muschietti. Όπως είναι αναμενόμενο η ταινία αποτελλεί φυσική προέκταση της ταινίας του 2017 με μια «μικρή» διαφορά στη διάρκεια. Και αναφέρω αυτό πρώτο γιατί αποτελεί το βασικότερο ελάττωμα και θα είναι ο λόγος που πολλοί θα το μισήσουν. Οι ρυθμοί είναι αργοί και η ταινία δεν εκτονώνεται συχνά με αποτέλεσμα οι 2 ώρες και 49 λεπτά να φαίνονται ατελείωτες. Μπορεί η παραγωγή, το μοντάζ και τα μαγευτικά transition ανάμεσα σε σκηνές να έχουν γίνει με μεράκι αλλά θα είχαν πιο πολύ ουσία αν η διάρκεια ήταν πιο μικρή. Επίσης παρ’όλο που έχουμε ίδιο σκηνοθέτη, σεναριογράφο και γενικά παραγωγή, για κάποιο λόγο το «μείγμα» λειτουργούσε πιο καλά στην προηγούμενη ταινία όπου οι χαρακτήρες ήταν ακόμη παιδιά. Εδώ έχουμε μια πιο χαώδης πλοκή που προσπαθεί να σε μπερδέψει χωρίς λόγο και σε πολλά σημεία φλυαρεί.

Ανάμεσα στο πολύ καλά προσεγμένο cast, διαπιστώνουμε ότι οι ερμηνείες δεν είναι όλες πολύ καλές αλλά κάποιες είναι εξαιρετικές. Τα 2 μεγάλα ονόματα, Jessica Chastain και James McAvoy είναι όπως πάντα απολαυστικοί και μελετημένοι, αλλά εδώ επισκιάζονται από τον Bill Hader, ο οποίος αποτελλεί ένα ευχάριστο «outsider» παραμένοντας εξαιρετικότατος είτε τρομάζει, είτε γελάει, είτε απλά είναι ειρωνικός (όπως συνηθίζει) απέναντι στους παλιούς του φίλους. Οι υπόλοιποι «ενήλικες» είναι πιο «μουντοί» και δείχνουν απλά προσιτοί. Προσωπικά σαν σύνολο απόλαυσα τους πρωταγωνιστικούς χαρακτήρες πολύ περισσότερο στα flashback της ταινίας (ευτυχώς υπήρχαν αρκετά από αυτά), όπου είναι πάλι πιτσιρικάδες και πιο «σπιρτάτοι». Ο Bill Skarsgård που υποδύεται τον Pennywise (ή αλλιώς «Το Αυτό») είναι ξανά όσο ψυχεδελικός πρέπει και άκρως εκφραστικός σε κάθε σκηνή που εμφανίζεται, ενώ οι μεταμορφώσεις του μόνο θετικά μπορούν να λειτουργήσουν για την ταινία.

Το «It Chapter Two» είναι μια ταινία που κάποιοι θα την αγαπήσουν, αλλά οι περισσότεροι θα τη μισήσουν κυρίως γιατί είναι υπερβολικά τραβηγμένη σε διάρκεια. Όσο κι αν θες να την παρακολουθήσεις, στα μισά θα αρχίζεις να κουράζεσαι και μετά το τέλος θα απορείς γιατί οι δημιουργοί του ήθελαν να το κάνουν τόσο φλύαρο. Εμένα προσωπικά μου έμεινε μια εξαιρετική παραγωγή, με εμνπευσμένο μοντάζ και κάποιες πολύ δυνατές ερμηνείες.

Βαθμολογία: 2.5/5

Ηλίας Μιχαηλάκης