Η «Γυναίκα στους αμμόλοφους» είναι μια ατμοσφαιρική ερωτική δραματική περιπέτεια μυστηρίου, που πολύ αμφιβάλλω αν υπάρχει όμοιά της παγκοσμίως. Μια αλληγορική ταινία γεμάτη συμβολισμούς και εικονικές παραλλαγές.

Παρόλο που ένα μεγάλο μέρος των γεγονότων λαμβάνουν χώρα σε εξωτερικές τοποθεσίες, υπάρχει ένα ασυνήθιστο κλίμα κλειστοφοβίας, μιας και ο πρωταγωνιστής βρίσκεται εγκλωβισμένος (ή για να το πούμε και πιο σωστά, αιχμάλωτος) άνευ λόγου και αιτίας μέσα στην αφιλόξενη έρημο. Μέσα σε αυτή την αιχμαλωσία, νιώθει να εγκλωβίζεται και ο ίδιος ο θεατής, διότι με το που ξεκινάει η προβολή, η κάμερα φαίνεται να ακολουθεί συνεχώς τον πρωταγωνιστή. Έτσι, και να θέλει κάποιος, δεν μπορεί να μην ταυτιστεί μαζί του. Αυτό είναι ίσως και το μυστικό που το ενδιαφέρον κρατάει μέχρι το τέλος και οι δυόμιση ώρες περνούν χωρίς να το έχουμε πάρει είδηση.

Το παιχνίδισμα της κάμερας, είναι κι αυτό ένα σημαντικό πλεονέκτημα της ταινίας. Βλέπουμε για παράδειγμα, αρκετές πανοραμικές λήψεις ώστε να θαυμάσουμε πόσο μεγάλη είναι η έκταση που της σκηνής. Αργότερα, στο επόμενο πλάνο, η κάμερα κάνει κοντινό πάνω στα πρόσωπα παρουσιάζοντάς μας με ακρίβεια τα συναισθήματα των πρωταγωνιστών. Άλλωστε με τα κοντινά πλάνα πάνω στα πρόσωπα, ο ηθοποιός μπορεί να μας δείξει όλο το ταλέντο (ή την αταλαντοσύνη, αντίστοιχα σε άλλες ταινίες) των υποκριτικών του ικανοτήτων, αφού το πλάνο είναι συνεχόμενο και η κάμερα δεν φεύγει εύκολα από πάνω του. Το καθρέφτισμα ή η σκίαση παίζουν κι αυτά θετικό ρόλο ως προς τη σκηνοθεσία ενός έργου κι αυτό εδώ γίνεται επίσης αντιληπτό. Σε μια σκηνή, παραδείγματος χάριν, βλέπουμε το πρόσωπο του ηθοποιού να καθρεφτίζεται πάνω σε ένα ξύλινο βαρέλι με νερό ή σε μια άλλη βλέπουμε τις σκιές των χεριών του να προσπαθούν διστακτικά να αγγίξουν το γυμνό σώμα της γυναίκας. Εδώ λοιπόν φαίνεται όλη η σκηνοθετική τέχνη του Hiroshi Teshigahara.

Θέλοντας να ξεφύγει λιγάκι από το δραματικό και ερωτικό κλίμα της ταινίας ο σεναριογράφος, ενσωμάτωσε μέσα σε αυτό την περιπέτεια και το μυστήριο. Οι σκηνές της αμμοθύελλας στην έρημο, οι κατολισθήσεις άμμου, ο αγώνας επιβίωσης και απόδρασης μας μεταφέρουν σε ένα απειλητικό και ως ένα βαθμό αγωνιώδες τοπίο. Άλλη αξιοσημείωτη σκηνή που αξίζει να αναφέρουμε, είναι εκεί που ο άνδρας βουλιάζει μέσα στη κινούμενη άμμο κι έρχονται για να τον απεγκλωβίσουν. Φυσικά, όλες οι παραπάνω σκηνές είναι πλαισιωμένες με μια υπόκωφη μουσική, σαν αυτές που χρησιμοποιούν σε σκηνές θρίλερ στο Hollywood.

Το μυστήριο, αντίστοιχα, αναπτύσσεται στο νου του θεατή από τη στιγμή που θα μπει στη διαδικασία να ψάξει την αιτία όλων των γεγονότων. Η προγραμματισμένη αιχμαλωσία του άνδρα, ο ρόλος της μοναχικής γυναίκας μέσα στο απομονωμένο σπίτι που απειλείται να σκεπαστεί από άμμο, αλλά και ο σκοπός των ανδρών που τους προμηθεύουν τρόφιμα και νερό είναι μερικά από τα ανεξήγητα μυστήρια που προβληματίζουν το θεατή. Ωστόσο, σταδιακά δίνονται κάποιες απαντήσεις σε μερικά από τα ερωτήματα κατά τη ροή της προβολής, όμως και πάλι ο προβληματισμός εξακολουθεί να υπάρχει έστω και μειωμένος.

Απ’ όσα έχουμε γράψει, καταλαβαίνετε πως πρόκειται για μια ταινία ασυνήθιστη, υποβλητική, αλληγορική. Σε τοποθετεί κατευθείαν στο ζουμί της υπόθεσης, χωρίς να σε κουράζει.

Αν είστε λάτρεις του παγκόσμιου κινηματογράφου και αναζητάτε κάτι το ασυνήθιστο, τότε η «Γυναίκα στους αμμόλοφους» είναι μια πολύ καλή επιλογή.

Χρήστος Καλκάνης

Βαθμολογία: 5/5