The Conjuring: The Devil Made Me Do It (2021)

Σύνοψη

Κονέκτικατ 1981: Οι διάσημοι ερευνητές υπερφυσικών φαινομένων βρίσκονται αντιμέτωποι με την πιο ανατριχιαστική υπόθεση της καριέρας τους. Ένας νεαρός κατηγορούμενος για στυγνή δολοφονία επικαλείται τη δαιμονοληψία ως ελαφρυντικό. Μπορούν οι Γουόρεν να πείσουν το δικαστήριο ότι είναι αθώος;

ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Η τριλογία του Conjuring ολοκληρώνεται με τη νέα προσθήκη «The Devil Made Me Do It». Βασισμένο και αυτό σε αληθινά γεγονότα, όπως οι προηγούμενες ταινίες, υπόσχεται την μεταφορά άλλης μίας ανατριχιαστικής ιστορίας στη μεγάλη οθόνη που συμμετείχε το ζεύγος Έντ και Λορέιν Γουόρεν.

Θα ξεκινήσω μπαίνοντας κατευθείαν στο «ψητό»… Αντιθέτως με τις 2 προηγούμενες ταινίες, εδώ δεν είναι σκηνοθέτης ο James Wan, κάτι που φαίνεται απ’τα πρώτα κιόλας λεπτά. Δεν λέω ότι ο νεόφερτος Michael Chaves δεν κάνει καλή δουλειά, αλλά βλέποντας την ταινία παρατηρείς ότι παρ’όλο που έχουμε πάρα πολλές έντονες σκηνές, ο τρόπος που παρουσιάζονται δεν σε κάνει να ανατριχιάζεις. Αυτό στοιχίζει πολύ σε μια τέτοιου είδους ταινία η οποία έχει μεν μια όμορφη σκηνοθεσία αλλά δεν πείθει τον θεατή ότι αυτό που βλέπει είναι κάτι το ατμοσφαιρικό και βασίζεται σε «βιντεοκλιπίστικες» σκηνές με αργή κίνηση που το κάνουν πιο πολύ να δείχνει περιπέτεια παρά κλασικού τύπου θρίλερ που ήταν αρχικά.

Σεναριακά νιώθεις συνεχώς πως κάτι λείπει, κάτι δεν δένει σωστά. Η Eugenie Bondurant που υποδύεται την μυστικίστρια που κάνει τις κατάρες στην ταινία, παρ’όλο που έχει τον πιο επιβλητικό ρόλο, δεν καταφέρνει να κάνει τον θεατή να σφίξει την καρέκλα του. Σε αντίθεση με την προηγούμενη ταινία όπου μας συστήθηκε η Μοναχή (The Nun), την οποία μόλις την έβλεπες ήσουν έτοιμος να τρέξεις στην αγκαλιά της μαμάς σου. Και να σημειωθεί ότι ο χαρακτήρας της Nun δεν είχε  αναπτυχθεί τόσο σωστά όσο ετούτη εδώ. Ευτυχώς η ιστορία κινείται ΚΑΙ γύρω από το διάσημο ζευγάρι (Wilson-Farmiga), των οποίων η χημεία είναι τρομερά καλή και αποτελούν το λόγο που στέκεται η ταινία όρθια σε αξιοπρεπή βαθμό. Οι υπόλοιποι χαρακτήρες/ηθοποιοί είναι απλά συμπαθείς, με τον Ruairi O’Connor να δίνει τον καλύτερό του εαυτό χωρίς όμως να καταφέρνει πολλά.

To Conjuring 3, είναι απλά ένα καλό θρίλερ στα όρια της περιπέτειας ξεφεύγοντας από το κλίμα των δύο προηγούμενων ταινιών. Είναι σίγουρα το χειρότερο της τριλογίας. Η ιστορία του έχει πολύ ζουμί με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες, ο τρόπος που παρουσιάζεται όμως στον θεατή είναι επιπόλαιος και έτσι δεν καταφέρνει να μεταφέρει αυτό που θα ήθελε. Σίγουρα αν είχε αναλάβει ο James Wan τη σκηνοθεσία το αποτέλεσμα θα ήταν καλύτερο.

Βαθμολογία: 2.5/5

Ηλίας Μιχαηλάκης