Resident Evil: Το Τελευταίο Κεφάλαιο – Resident Evil: The Final Chapter (2016)

Σύνοψη

Η ανθρωπότητα βρίσκεται σε τέλμα μετά την προδοσία του Γουέσκερ στην Ουάσιγκτον. Ως μοναδική επιζών της αντίστασης επί των ορδών ζόμπι, η Άλις πρέπει να επιστρέψει εκεί όπου ξεκίνησε ο εφιάλτης: στη Ρακούν Σίτι. Εκεί, όμως, η εταιρία Umbrella συγκεντρώνει τις δυνάμεις της για μια τελική μάχη με όση αντίσταση απέμεινε όρθια. Σε μια κούρσα ενάντια στον χρόνο, η Άλις ενώνει δυνάμεις με παλιούς φίλους και έναν απίθανο σύμμαχο για να πολεμήσουν τα ζόμπι και τα νέα μεταλλαγμένα τέρατα.

ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Φτάσαμε στο 6ο και τελευταίο επεισόδιο (όπως καυχιέται και η ίδια η ταινία) της μεταφοράς του video game «Resident Evil» στη μεγάλη οθόνη. Στη σκηνοθεσία επιστρέφει για άλλη μια φορά ο Paul W.S. Anderson και στους πρωταγωνιστικούς ρόλους το θηλυκό δίδυμο (που δείχνει να έδεσε), Jovovich και Larter. Τι μπορεί να περιμένουμε όμως μετά τις απογοητευτικές, στην πλειοψηφία τους, ταινίες Resident Evil?

Η αλήθεια είναι πως ο πήχης έπεσε τόσο χαμηλά πλέον σε αυτές τις ταινίες που δεν μπορείς παρά να δεις κάπως θετικά το «Final Chapter». Σε ένα αλα «Mad Max» κλίμα, λίγο διαφορετικό απ’ότι μας είχαν συνηθίσει, με τις ομοιότητες με παρόμοιες «post-apocalyptic» ταινίες να είναι εμφανείς και μετά από μία κλισέ πλέον, για το συγκεκριμένο franchise, εισαγωγική αφήγηση της Jovovich… περνάμε σε τι άλλο, σε δράση. Να με συγχωρέσετε αλλά με βάση το διάσημο video game, θεωρώ πως καμία ταινία Resident Evil δεν θα έπρεπε να βασίζεται στη δράση. Γι’αυτό και καμία από αυτές δεν έφτασε την ατμόσφαιρα που του αρμόζει. Παρ’όλα αυτά, οι παραγωγοί για άλλη μια φορά το αγνοούν αυτό, μόνο που εδώ κατάφεραν με ένα πολύ προσεγμένο και γρήγορο μοντάζ να φτιάξουν αυτό που λέμε «απολαυστική δράση». Τουλάχιστον το 80% της ταινίας έχει λήψεις «στο χέρι» και πολλές μα πάρα πολλές εναλλαγές σκηνών.

Αυτό που βοηθάει πολύ και τα οπτικά εφέ στο να δείχνουν αληθοφανή, είναι το ότι ένα μεγάλο κομμάτι είναι γυρισμένο νύχτα, κάτι που είναι πιο «safe» για τους δημιουργούς του CGI και ο θεατής είναι δύσκολο να παρατηρήσει τυχόν λάθη. Ευτυχώς γλιτώσαμε τα υπερβολικά και ανούσια «slow motion» κι εδώ έχουμε πιο ωμές σκηνές με έναν εξαιρετικά καλό ήχο (το «ψέμα» βέβαια κάνει ξανά την παρουσία του). Για τους χαρακτήρες δεν μπορώ να πω πολλά, μιας και 1ον για ταινία του είδους δεν περιμένεις πολλά και 2ον δεν έχουν δουλευτεί καν, με αποτέλεσμα κεντρικοί χαρακτήρες να μένουν αναξιοποίητοι, όπως η Ali Larter που εδώ είναι σχεδόν διακοσμητική και ο ένας εκ των δύο βασικών κακών που πεθαίνει χωρίς μάχη (!), ενώ απ’την αρχή σε προετοίμαζαν ότι θα τον δεις να μάχεται. H Jovovich πάντως δείχνει να το ζει και τα δίνει όλα, μαζί με τον Iain Glen (και τους κλώνους του), οι οποίοι δίνουν δυνατές «ανάσες» στην ταινία για να συνεχίσει.

Συνεπώς έχουμε μία ταινία που είναι εξαιρετικά δουλεμένη μόνο στο τεχνικό της κομμάτι (ήχος, εικόνα, μοντάζ, οπτικά εφέ). Το σενάριο είναι μια απ’τα ίδια αλλά ευτυχώς αυτή τη φορά φτάνουμε επιτέλους στο τέλος αυτής της εξαλογίας η οποία σε γενικές γραμμές κακρεούργησε ένα από τα πιο διάσημα video games της εποχής μας. Αν πάντως σας αρέσουν οι post-apocalyptic ταινίες, είναι πιθανόν να το απολαύσετε.

Βαθμολογία: 2/5

Ηλίας Μιχαηλάκης

ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, η κασκαντέρ Olivia Jackson τραυματίστηκε στο αριστερό της χέρι μετά από σύγκρουση με μοτοσυκλέτα, και αναγκάστηκαν να το ακρωτηριάσουν.