Νυχτερινός ανταποκριτής – Nightcrawler (2014)

Σύνοψη

Στην καρδιά του Λος Άντζελες, ένας νεαρός, ο Λου Μπλουμ, στην απελπισία του για δουλειά, καταλήγει στον ταχύρυθμο κόσμο της τοπικής δημοσιογραφίας. Βρίσκει μια ομάδα ελεύθερων επαγγελματιών με μια κάμερα, που τραβάνε ατυχήματα, φόνους και ό,τι πιο θεαματικό και μακάβριο μπορεί να βρεθεί. Κάθε σειρήνα περιπολικού είναι και μια πιθανή «δουλειά» και τα πτώματα αντιστοιχούν σε χρήμα. Κοντά στη Νίνα, μια έμπειρη γυναίκα σε τέτοιου είδους δουλειές, ο Λου πασχίζει για το πιο δυνατό ρεπορτάζ, ώστε να γίνει κι αυτός αστέρι του είδους.

ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

Η ταινία ήταν υποψήφια για Όσκαρ Σεναρίου (Dan Gilroy).

ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Να μια ταινία που θα μας λείψει από τα φετινά oscar, τουλάχιστον στις κατηγορίες καλύτερης ταινίας και καλύτερου Α’ ανδρικού ρόλου. Το Nightcrawler (ή αλλιώς ο Νυχτερινός Ανταποκριτής) έχει δράση, έχει σασπένς, έχει ένα πρωτότυπο σενάριο και το σημαντικότερο… έναν Jake Gyllenhaal στην καλύτερη ερμηνία του εως τώρα.

Για πρώτη φορά ο Dan Gilroy δοκιμάζει τις σκηνοθετικές του ικανότητες, καθώς μέχρι τώρα εκτελούσε καθήκοντα σεναριογράφου. Μπορεί το όνομά του να μην σας φαίνεται τόσο γνωστό, αλλά θα νιώσετε πιο οικεία αν σας αναφέρω ταινίες που συμμετείχε σεναριακά, όπως το Real Steel και το The Bourne Legacy. Σαφώς και η συνεργασία με τον Gyllenhaal εδώ του «έκατσε» πολύ καλά γιατί ήταν ακριβώς ο άνθρωπος που χρειαζόταν και εμφανισιακά και υποκριτικά. Αυτό με εξέπληξε ευχάριστα γιατί δεν τον είχα για τόσο μεγάλες ερμηνίες.

Μελετημένος, μαθαίνοντας απ’τα λάθη του και βομβαρδίζοντας με επιχειρήματα αυτόν που έχει απέναντί του, ο Louis Bloom (Gyllenhaal), μέσα στην απελπισία του για δουλειά χρησιμοποιεί το ανταγωνιστικό μυαλό του για να χτίσει σιγά σιγά, βήμα προς βήμα την φιλόδοξη εταιρία του. Σ’αυτό τον αγώνα μας δείχνει ότι πολλές φορές χρειάζεσαι όχι μόνο καλή στρατηγική και διπλοματικές διαθέσεις, αλλά και αρκετή απάθεια που φτάνει στα όρια του ψυχρού δολοφόνου.

Για πρώτη φορά όμως σε ταινία βλέπουμε τα γεγονότα πριν καν τα δείξει η τηλεόραση, πριν καν φτάσουν οι μπάτσοι στην δολοφονία/ληστεία, πριν καλά καλά πεθάνει κάποιο θύμα. Αυτό το γεγονός, εκτός απ’την πρωτοτυπία του, σε κάνει και κυριολεκτικά ένα με τον πρωταγωνιστή και το «δέσιμο» Gyllenhaal-θεατή επιτυγχάνεται από τα πρώτα κιόλας λεπτά. Σκηνοθετικά δεν έχουμε κάτι το τρομερό αλλά η κάμερα ακολουθεί όπως πρέπει την δράση και κάνει καλά τη δουλειά της.

Σίγουρη πρόταση για cinema (ή και για σπίτι, όπως σας βολεύει). Δεν είναι καθόλου τυχαίο που η ταινία έχει προταθεί ήδη για oscar πρωτότυπου σεναρίου, ενώ ο Louis Bloom θα μπορούσε κάλλιστα να είναι σύμβουλος εργασίας σε χώρες με τεράστια ανεργία όπως η Ελλάδα.

Βαθμολογία: 3.5/5

Ηλίας Μιχαηλάκης