Justice League (2017)

Σύνοψη

Οπλισμένος από την επανάκτηση της πίστης του για την ανθρωπότητα και εμπνευσμένος από την πράξη ανιδιοτέλειας του Σούπερμαν, ο Μπρους Γουέιν στρατολογεί μια νέα σύμμαχο, την Νταϊάν Πρινς, για να αντιμετωπίσουν τον μεγαλύτερο των εχθρών. Μαζί, πλέον, ο Μπάτμαν, ο Σούπερ και η Wonder Woman κινούνται γρήγορα και βρίσκουν σύμμαχους άλλους υπεράνθρωπους για να αντιμετωπίσουν τη νέα απειλή. Αλλά παρά την ιστορική, όσο κι απρόσμενη δημιουργία της λίγκας των υπερηρώων, μπορεί να είναι ήδη αργά για να σώσουν τον πλανήτη από μια καταστροφή κοσμογονικών διαστάσεων.

ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Μετά από μόλις 4 ταινίες η DC μας παρουσιάζει το πρώτο μεγάλο της crossover εν ονόματι Justice League. Τελευταίο είδαμε το Wander Woman που αποτέλεσε ευχάριστη έκπληξη στο νέο της σύμπαν ενώ τα trailer για το Justice League ήταν πολλά υποσχόμενα. Η ερώτηση όμως είναι… θα καταφέρει να ικανοποιήσει τους φαν του είδους ή θα αναλωθεί και θα γίνει κουραστικό?

Κατ’αρχήν θα πρέπει για άλλη μια φορά να προσπεράσουμε το γεγονός ότι δεν έχουν προηγηθεί ξεχωριστές ταινίες για όλους τους ήρωες, κάτι που κάλλιστα θα βοηθούσε ακόμη περισσότερο την ταινία τουλάχιστον σε συναισθηματικό επίπεδο. Μετά από μια εισαγωγή από λήψη κινητού, μια παρόμοια κίνηση που έκανε και η Marvel στο πρόσφατο «Spiderman: Homecoming», ξεκινά μια υπερπαραγωγή που δεν σε αφήνει ούτε μια στιγμή να κοιτάξεις το ρολόι σου. Το Justice League είναι ίσως η πιο «δυνατή» ταινία της DC σε όλους τους τομείς, ενώ δεν λείπουν και οι εκπλήξεις. Ξεχάστε τα γκαλά και τους μακρόσυρτους διαλόγους του Batman V Superman. Εδώ ωριμάζει απ’τα λάθη της και μας παρουσιάζει κάτι πολύ φρέσκο και απολαυστικό. Μια ταινία με σούπερ ήρωες, με ό,τι συνεπάγεται μ’αυτό. Ο κάθε ένας έχει την δική του εισαγωγή ενώ σιγά σιγά χτίζεται ένα story με πολλές δυναμικές και εντάσεις. Το μοντάζ που έχει γίνει είναι χάρμα οφθαλμών αν και η σκηνοθεσία του Snyder δεν αρμόζει και τόσο καλά με το μέγεθος ενός τέτοιου blockbuster. Βέβαια τους τελευταίους μήνες, μετά την έκτακτη αποχώρηση του Snyder, ανέλαβε ο Joss Whedon να γυρίσει τις σκηνές που χρειάζονταν για να ολοκληρωθεί η ταινία, οπότε μπορούμε να δεχτούμε τυχόν ατέλειες σκηνοθετικά.

Αν σχολιάσει δε κανείς τα οπτικά εφέ και όλο το σύνολο της δράσης (το οποίο είναι αρκετό), μιλάμε για ένα αξιοσημείωτο επίτευγμα της τεχνολογίας «λουσμένο» με απόλαυση σε μια καταιγιστική περιπέτεια φαντασίας που κάνει την Marvel να τρέμει. Ατελείωτο σασπένς, μεγαλεπήβολες μάχες σε αέρα και έδαφος, με τον κάθε ήρωα να χρησιμοποιεί τις δυνάμεις ή την εξυπνάδα του με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Η μόνη ένστασή μου είναι για τον Aquaman, τον οποίο βλέπουμε αρχικά στο νερό, αλλά στην μεγάλη μάχη δεν χρησιμοποιούνται σωστά ο δυνάμεις του. Ο Stepenwolf, που είναι ένα απ’τα σημαντικότερα μέλη της ομάδας του Darkseid, είναι όπως λέει και ο ίδιος «το τέλος των κόσμων» και αποτελεί πραγματική απειλή για την ομάδα Justice League καθώς είναι σχεδόν ανίκητος. Μπορεί να μην είναι ο απόλυτος κακός που έχουμε δει σε ταινίες του είδους αλλά είναι επιβλητικός και απειλητικός σε τέτοιο βαθμό σαν χαρακτήρας που δημιουργεί πραγματικά μια κόλαση, ενώ είναι υποδυόμενος από τον Ciaran Hinds που μόνο θετικές εντυπώσεις μπορεί να αφήσει.

Για πρώτη φορά δεν υπάρχει πρωταγωνιστής, καθώς οι ρόλοι μοιράζονται απολύτως ισάξια μεταξύ των ηρώων. Έτσι Batman, Superman, Wonder Woman, Aquaman, Flash και Cyborg σχηματίζουν μια πολυδιάστατη ομάδα, όπου ο καθένας τοποθετεί το δικό του λιθαράκι με το δικό του ξεχωριστό στύλ και χιούμορ. Όπως ήταν αναμενόμενο η Wonder Woman έχει αρκετό χρόνο στο φακό, μετά την επιτυχία της solo ταινίας της και συνεχίζει να είναι άκρως γοητευτική (με πιο μίνι φούστα αυτή τη φορά) και παράλληλα από τις καλύτερες ερμηνείες στο συγκεκριμένο franchise, ενώ αρκετά συμπαθής είναι ο Ezra Miller ως Flash καθώς είναι πολύ κοντά στο κόμικ και αποτελεί τον πιο ανάλαφρο χαρακτήρα της ταινίας. Μεγάλο βάρος έχει δοθεί επίσης στον, θεωρητικά πιο άγνωστο, Cyborg (Ray Fisher), ο οποίος αποτελεί σημαντικότατο κομμάτι της ταινίας. Ο Ben Affleck συνεχίζει την παράδοση που ξεκίνησε στο Batman V Superman και είναι απλά απολαυστικός και ώριμος με βασικό «αντίβαρό» του τον Superman (Henry Cavill), ο οποίος για όσο χρόνο έχει στο φακό, δίνει την απαραίτητη συναισθηματική ελπίδα στην ταινία, με μια μικρή βοήθεια από την Lois Lane (Amy Adams). Φυσικά υπάρχουν και συμπληρωματικοί χαρακτήρες όπως ο Jeremy Irons και ο J.K. Simmons που κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους. Να σημειωθεί ότι ο Alfred (Jeremy Irons) είναι ελαφρώς πιο ενδιαφέρον σαν χαρακτήρας απ’ότι ήταν στο Batman V Superman ενώ ο J.K. Simmons που υποδύεται τον Gordon, δεν είναι σχεδόν καθόλου εκμεταλλεύσιμος.

Έχουμε συνηθίσει πλέον απ’τη μία την Marvel να κάνει αργά και προσεκτικά βήματα και απ’την άλλη την DC να κάνει επιπόλαια «άλματα». Αυτό εδώ το «άλμα» όμως ξεχωρίζει καθώς δείχνει να έχει μάθει απ’τα λάθη της και να έχει δώσει βάση στους ήρωές της. Μείνετε μέχρι και το τέλος (και εννοώ τέλος!) γιατί υπάρχει μεγάλη έκπληξη.

Βαθμολογία: 4/5
Υ.Γ.: Η βαθμολογία θα μπορούσε να είναι 5/5 αν είχαμε τουλάχιστον μια solo ταινία από τον κάθε ήρωα έτσι ώστε να τους γνωρίζουμε καλύτερα.