Interstellar (2014)

Σύνοψη

Σε ένα μέλλον όπου το περιβάλλον έχει καταστραφεί, και η τροφή γίνεται όλο και πιο σπάνιο αγαθό, ένα ταξίδι πέρα από το γαλαξία είναι το μόνο που μπορεί να προσφέρει ελπίδα στην ανθρωπότητα. Μια ομάδας εξερευνητών αναλαμβάνει την πιο σημαντική και ηρωική αποστολή στην ανθρώπινη ιστορία: να ταξιδέψουν, μέσω μιας πύλης στο χρόνο, πέρα από τους φυσικούς περιορισμούς, για να ανακαλύψουν αν η ανθρωπότητα έχει μέλλον ανάμεσα στα αστέρια.

ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

Η ταινία τιμήθηκε με το Όσκαρ Καλύτερων Οπτικών Εφέ (Paul J. Franklin, Andrew Lockley, Ian Hunter, Scott R. Fisher)

4 υποψηφιότητες για Όσκαρ (2015):

• Μουσικής (Hans Zimmer)
• Μίξης Ήχου (Gary Rizzo, Gregg Landaker, Mark Weingarten)
• Μοντάζ Ήχου (Richard King)
• Παραγωγής (Nathan Crowley, Gary Fettis)

Τιμήθηκε με Βραβείο BAFTA στην κατηγορία Καλύτερων Οπτικών Εφέ (Paul J. Franklin, Andrew Lockley, Ian Hunter, Scott R. Fisher).

ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Όταν κάτσεις να δεις ταινία του Christopher Nolan, πρέπει να έχεις πλήρη αφοσίωση καθ’όλη τη διάρκεια, γιατί αν χάσεις έστω και λίγα δευτερόλεπτα μπορεί μετά να χάσεις τη μπάλα στο πως έφτασε εκεί που έφτασε. Αυτό συμβαίνει και με το νέο του δημιούργημα «Interstellar», όπου εκτός από σεναριογράφος (μαζί με τον αδερφό του, Jonathan), εκτελεί και χρέη παραγωγού.

Πέρα από το τι περιμένεις να δεις, το Interstellar κρατάει τα μάτια σου στην οθόνη συνεχώς και σε κάνει ένα με την πλοκή και τους χαρακτήρες. Δεν σε αφήνει ούτε λεπτό να σταματήσεις να σκέφτεσαι και υπάρχουν στιγμές που η αγωνία χτυπάει κόκκινο. Το στοίχημα που ήθελε να κερδίσει όμως ο Nolan (και είναι πολύ εμφανές), ήταν να παρουσιάσει μια SCI-FI ταινία, όσο πιο «προσγειωμένη» και ανθρωποκεντρική γίνεται, παίζοντας με τα ανθρώπινα συναισθήματα, εστιάζοντας στον δεσμό της αγάπης ο οποίος ενώνει ή διαχωρίζει τα ανθρώπινα όντα και θέτοντας ερωτήματα για την ύπαρξή μας. Το αποτέλεσμα είναι θετικό και μόνο θετικό, καθώς η ταινία έχει πιο πολύ βάθος και νόημα από το Gravity ή το Prometheus, από τα οποία έχει δανειστεί στοιχεία, σαν αποτέλεσμα όμως δεν θυμίζει κάποιο από αυτά, καθώς ο βρετανός σκηνοθέτης την έχει φέρει στα μέτρα του.

Σεναριακά τώρα η ταινία ξεφεύγει από τα συνηθισμένα και είναι ακριβώς ότι λέει ο τίτλος… ένα διαστρικό ταξίδι στον χωροχρόνο και ότι συνεπάγεται με όλο αυτό. Μην περιμένετε όμως την άφθονη δράση, γιατί η ταινία βασίζεται πρώτα στις ερμηνίες και το σενάριο και μετά σε όλα τ’άλλα. Φυσικά υπάρχουν στιγμές που χάνεσαι στο να χαζεύεις το οπτικό θέαμα ενός φανταστικού γαλαξία ή μιας σκουληκότρυπας και στο μυστήριο που κρύβεται από πίσω, αλλά αυτό είναι δευτερεύον. Ο Matthew McConaughey αποτελεί ιδανική επιλογή, όπως και το υπόλοιπο cast ηθοποιών το οποίο είναι απολαυστικό και συγκινητικό. Και φυσικά δεν ξεχνάμε την «παράδοση» πλέον στις ταινίες του Nolan στο να δίνει έναν πολύ μικρό αλλά σημαντικό ρόλο στον αξιοσέβαστο Michael Caine. Στην μουσική ο Hans Zimmer κάνει πάλι το θαύμα του και μας παρουσιάζει ένα αξιοσημείωτο soundtrack δένοντας πάρα πολύ όμορφα τον ήχο με την εικόνα, κάνοντάς σε άλλοτε να αγωνιάς και άλλοτε να δακρύζεις.

Το Interstellar είναι ένα διαστρικό ταξίδι συναισθημάτων και άλλη μια εγκεφαλική ταινία που έρχεται να προστεθεί στο κινηματογραφικό σύμπαν του Nolan. Κρατάει ακόμη πολύ ψηλά τον πήχη που έθεσε ο ίδιος ο σκηνοθέτης πριν αρκετά χρόνια και έχει συνεχώς ανοδική πορεία. Με άλλα λόγια είναι το «Inception στο διάστημα»!!!

Βαθμολογία: 4.5/5

Ηλίας Μιχαηλάκης