Κριντ: Η γέννηση ενός θρύλου – Creed (2015)

Σύνοψη

Ο Άντονις Τζονσον δεν γνώρισε ποτέ τον διάσημο πατέρα του, τον παγκόσμιο πρωταθλητή βαρέων βαρών, Απόλο Κριντ, ο οποίος κι απεβίωσε πριν τη γέννηση του. Παρόλα αυτά, δεν υπάρχει αμφιβολία πως το μποξ τρέχει στις φλέβες του. Έτσι, ο Άντονις αποφασίζει να πάει στη Φιλαδέλφεια, τόπο του θρυλικού αγώνα του Απόλο Κριντ με τον σκληρό, πρωτοεμφανιζόμενο μποξέρ Ρόκι Μπαλμπόα. Με το που φτάνει στην Πόλη της Αδελφικής Αγάπης, ο Άντονις εντοπίζει τον Ρόκι και του ζητά να γίνει ο προπονητής του. Παρά την επιμονή του δευτέρου πως έχει αποσυρθεί από τον χώρο, ο Ρόκι θα δει στον Άντονις τη δύναμη και την αποφασιστικότητα που είχε γνωρίσει στον Απόλο, τον σημαντικότερο αντίπαλο του, που κατέληξε να γίνει ο στενότερος φίλος του. Συμφωνεί να τον αναλάβει και να τον προπονεί, έχοντας ο ίδιος να αντιμετωπίσει έναν αντίπαλο, πιο θανάσιμο από οποιονδήποτε αντιμετώπισε στο ρινγκ. Με τον Ρόκι στο πλευρό του, πολύ σύντομα ο Άντονις θα έχει τη δική του ευκαιρία στην κατάκτηση του τίτλου… μπορεί όμως να αποκτήσει όχι μόνο τη δύναμη, αλλά και την καρδιά ενός αληθινού μαχητή την ώρα του μεγάλου αγώνα;

ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

Υποψηφιότητα για το Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου (Sylvester Stallone)

Χρυσή Σφαίρα Β’ Ανδρικού Ρόλου (Sylvester Stallone)

ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Μπορεί λοιπόν να μην υπάρχει η ένταση των ταινιών Rocky αλλά σίγουρα η ταινία συγκινεί (ίσως και επιτηδευμένα σε κάποια σημεία). Η ιστορία έχει ως εξής: Ο γιος του διάσημου πυγμάχου Apollo Creed που πρωταγωνιστούσε στις 2 πρώτες ταινίες Rocky, θέλοντας να ακολουθήσει τα χνάρια του πατέρα του και χρησιμοποιόντας άλλο όνομα, βρίσκει τον Rocky Balboa και τον πείθει να τον προπονήσει. Από κει και πέρα ξεκινάει ένα κλασικό σενάριο «Rocky» το οποίο όμως μοιάζει διαφορετικό από τα προηγούμενα. Ο λόγος είναι ότι ο Rocky Balboa είναι πλέον εμφανώς γερασμένος (μην ξεχνάμε ότι έχουν περάσει 40 χρόνια από την πρώτη ταινία) σε σημείο να μην μπορεί ούτε ο ίδιος να τον προπονήσει στην πράξη, παρά μόνο με την εμπειρία και την εξυπνάδα του. Στη συνέχεια θα ανακαλύψουν και οι 2 πως χρειάζονται ο ένας τον άλλο για τον δικό τους ξεχωριστό αγώνα.

Η σκηνοθεσία του Coogler έχει γίνει με πολύ μεράκι δημιουργώντας όμορφες σκηνές απ’το πουθενά (η σκηνή με τον γιο του Creed και τους μηχανόβιους στον δρόμο είναι πραγματικά εμπνευσμένη και επική). Μπαίνοντας στο ρίνγκ οι αγώνες είναι προσεγμένοι και με το κατάλληλο σασπένς, ο πρώτος κυρίως λόγω συνεχόμενης λήψης της κάμερας και ο δεύτερος λόγω έντασης μιας και είναι και ο τελικός.

Ο Stallone μόνο απαρατήρητος δεν περνάει καθώς ναι μεν αρχικά παίζει ως συνήθως, με αυτό το βαρεμένο κουραστικό ύφος και την βαριά φωνή, αλλά αργότερα και κυρίως μετά τα μισά της ταινίας θα καταλάβετε γιατί κέρδισε ήδη την χρυσή σφαίρα και οδεύει προς τα όσκαρ (από τις λίγες φορές που συμφωνώ με υποψηφιότητες και βραβεία). Ο Michael B. Jordan ως γιός του Creed είναι αρκετά καλός, χωρίς όμως να δίνει ξεχωριστή ερμηνεία, όπως και στο ίδιο επίπεδο είναι και η Tessa Thompson.

Η ιστορία 40 χρόνων του Rocky κλείνει όμορφα και συγκηνιτικά και παρ’όλο που κρέμασε τα γάντια του συνεχίζει και εμπνέει ακόμη και γιούς αντιπάλων του! Με έναν Stallone γερασμένο αλλά έμπειρο που αξίζει συγχαρητήρια. Εαν είστε φαν του είδους και του Rocky την συστήνω ανεπιφύλακτα.

Βαθμολογία: 3.5/5

Ηλίας Μιχαηλάκης