Warcraft: Η σύγκρουση δύο κόσμων – Warcraft: The Beginning (2016)

Σύνοψη

Η γη του Αζερόθ βρίσκεται στα πρόθυρα πολέμου, καθώς οι άνθρωποι κάτοικοι της αντιμετωπίζουν την εισβολή πολεμιστών όρκ, οι οποίοι εγκαταλείπουν το Ντράενορ, τη χώρα τους που πεθαίνει, για να βρουν μια άλλη. Καθώς η σκοτεινή πύλη ανοίγει για να ενώσει τους δύο αυτούς κόσμους, οι άνθρωποι βρίσκονται αντιμέτωποι με την ολική καταστροφή και οι ορκ με τον ολικό αφανισμό. Ο ηγέτης των ανθρώπων, ο Αντουίν Λόθαρ, και ο Ντουροτάν, ηγέτης των ορκ, βρίσκονται σε πορεία σύγκρουσης, η οποία θα αποφασίσει για τη μοίρα των οικογενειών τους, των ανθρώπων τους και των χωρών τους.

ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Άλλο ένα πασίγνωστο video game με τεράστιο κοινό σε όλο τον κόσμο που παίρνει τον δρόμο του για τις μεγάλες αίθουσες. Ο Duncan Jones (Source Code, Moon) αναλαμβάνει τη σκηνοθεσία, ενώ συμμετέχει και στο σενάριο μαζί με τον Charles Leavitt και τον δημιουργό των «Warcraft» «Starcraft» και «Diablo», Chris Metzen.  Ο Duncan Jones εδώ παίρνει ένα μεγάλο ρίσκο για το αν θα κερδίσει τους μεγάλους φαν του παιχνιδιού και παράλληλα τους σινεφίλ του είδους.

Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν ασχολήθηκα ιδιαίτερα με το RPG «World Of Warcraft», αλλά πιο πολύ με τα strategy «Warcraft», βλέποντας όμως την ταινία μου θύμισε άλλες εποχές. Από τα πρώτα λεπτά μπαίνουμε στον κόσμο του Azeroth όπου 2 φιλές (Άνθρωποι και Όρκ) έρχονται σε σύγκρουση και ο πόλεμος είναι προ των πυλών. Οπτικά βλέπουμε μία ταινία που χρησιμοποιεί την τεχνολογία της εποχής μας και συνδυάζει έντονα τα πραγματικά τοπία και ηθοποιούς με το CGI, ακόμη και κάποιες κάμερες που θυμίζουν strategy games! Παράλληλα σαν story, όπως ήταν αναμενόμενο, ακολουθεί τα μονοπάτια των ταινιών Lord Of The Rings και Hobbit, μιας και το παιχνίδι το ίδιο είχε πάρα πολλά στοιχεία από τη Μέση Γη. Επικές και απολαυστικές μάχες, επιβλητικά Όρκ, θαρραλέοι πολεμιστές και μαγεία είναι τα βασικά στοιχεία της ταινίας.

Δυστυχώς όμως όσο εντυπωσιακό είναι οπτικά το Warcraft, η πλοκή δεν καταφέρνει να τραβήξει τον μέσο θεατή ή τελοσπάντων αυτόν που δεν έχει ασχοληθεί καθόλου με το παιχνίδι και εκεί χάνει το στοίχημα ο Duncan Jones. Μας παρουσιάζει μια ταινία γεμάτη μάχες και οπτικά εφέ, δουλεμένα μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια, αλλά λίγο πολύ όλα αυτά τα έχουμε δει σε άπειρες ταινίες του είδους που έχουν βγει τα τελευταία χρόνια. Όταν όμως βλέπεις μια ικανοποιητική μεν ιστορία που θυμίζει τόσες άλλες που έχεις δει στο σινεμά ή όταν βλέπεις τον CGI χαρακτήρα να έχει καλύτερη ερμηνεία από τον live ηθοποιό που έχει απέναντί του, τότε καταλαβαίνεις πως η ταινία είναι δουλεμένη μόνο σε κάποιους τομείς και τα υπόλοιπα δεν τους ένοιαξαν καθόλου.

Συμπέρασμα… το πιο πιθανό είναι ότι το Warcraft θα εντυπωσιάσει τους σκληροπυρηνικούς οπαδούς του ομώνυμου video game λόγω των χαρακτήρων και της ιστορίας που κουβαλάει από πίσω του. Οι υπόλοιποι όμως θα δουν μία ταινία φαντασίας που την έχουν ξαναδεί. Κοινώς, αν είχατε φάει πολλά ξενύχτια παίζοντας WOW ή και παλιότερα τα παιχνίδια στρατηγικής Warcraft, τρέξτε να το δείτε στο σινεμά (όχι σε 3D κατ’εμέ), αν απλά σας αρέσουν οι ταινίες φαντασίας, μην τρελαθείτε… αναλόγως τα κέφια.

Βαθμολογία: 2.5/5

Ηλίας Μιχαηλάκης