Ο άνθρωπος του Νοέμβρη – The November Man (2014)

Σύνοψη

Με κωδικό όνομα «ο άνθρωπος του Νοέμβρη», ο φονικός και άριστα εκπαιδευμένος πρώην πράκτορας της ΣΙΑ Πίτερ Ντεβερό χαίρεται μια ήρεμη ζωή στην Ελβετία. Όταν αναγκάζεται να επιστρέψει στη δράση για μια τελευταία αποστολή, πρέπει να προστατεύσει μια πολύτιμη μάρτυρα, την Άλις Φουρνιέρ. Σύντομα ανακαλύπτει πως η αποστολή του τον έχει κάνει στόχο του πρώην προστατευόμενου του στην υπηρεσία Ντέιβιντ Μέισον. Με την υποψήφια ότι υπάρχει προδότης στη ΣΙΑ, ο Ντεβερό δεν μπορεί να εμπιστευτεί κανέναν και δεν έχει σκοπό να ακολουθήσει κανέναν κανόνα.

ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Ο Pierce Brosnan αφού παρέδωσε τη σκυτάλη του «James Bond» στον Daniel Craig, έμεινε στο παρασκήνιο από πλευράς Hollywood και οι μόνες ταινίες που ξεχώρισαν λίγο από αυτές που πρωταγωνίστησε ήταν το The Matador, το The Ghost Writer και το πολύ καλό After The Sunset. Επιτέλους όμως, μετά από τόσα χρόνια, έχουμε μια ταινία του Ιρλανδού ηθοποιού που κάνει την υπέρβαση.

Στο «The November Man» λοιπόν, παρ’όλο που ο Brosnan δείχνει εμφανώς γερασμένος εξωτερικά, παράλληλα είναι παθιασμένος εσωτερικά (και ερμηνευτικά). Δεν είναι απλά ένας μυστικός πράκτορας που πραγματοποιεί όλες τις κινήσεις του στην εντέλεια. Παρ’όλη την επιβλητικότητά του, κάνει λάθη και έχει συναισθήματα. Σ’αυτό φυσικά τον βοηθάει πολύ και η ίδια η ταινία, την οποία σκηνοθετεί ο αρκετά έμπειρος Roger Donaldson (Species, The Recruit, The Bank Job), ο οποίος κινείται πολύ κοντά στο στύλ των ταινιών «Taken», αλλά με πιο κατασκοπευτικό χαρακτήρα. Όπως επίσης και ένα σημαντικό αντίκτυπο πολύ καλής δουλειάς παει στους Michael Finch και Karl Gajdusek, οι οποίοι βασισμένοι στο βιβλίο «There Are No Spies» του Bill Granger μας παραδίδουν ένα πολύ καλά δεμένο σενάριο.

Η αλήθεια είναι πως το πρώτο 45λεπτο κυλάει σχετικά ομαλά, αλλά από κει πέρα η ταινία κυριολεκτικά απογειώνεται και μετατρέπεται σε μια απ’τις καλύτερες περιπέτειες που είδαμε μέσα στο 2014. Η δράση και συνεπώς η αγωνία είναι ασταμάτητη, με κάποιες πολύ όμορφες λήψεις που προσδίδουν στο σασπένς περισσότερη ενέργεια. Φυσικά και υπάρχουν τα απαραίτητα κλισέ που βοηθούν στην εμπορικότητα της ταινίας. Ρώσοι εναντίον Αμερικάνων για εξουσία και προπαγάνδες δεν είναι και ότι πιο πρωτότυπο για ταινία του είδους, αλλά υπάρχουν και κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες ανατροπές για να κρατηθεί το ενδιαφέρον αμείωτο. Και να μην ξεχάσω και την πολύ καλή ερμηνία της γοητευτικής Olga Kurylenko, την οποία εντελώς συμπτωματικά την γνωρίσαμε στο James Bond: Quantum Of Solace.

Δικαίως λοιπόν μπορούμε να πούμε πως ο Pierce Brosnan επέστρεψε, με έναν ρόλο που όχι μόνο του ταιριάζει απόλυτα, αλλά του ανήκει κιόλας. Θεωρώ πως με αυτή την ταινία ανοίγει νέους δρόμους για την καριέρα του όπως έκανε και ο Liam Neeson πριν αρκετά χρόνια και τώρα δεν θυμάται σε πόσες ταινίες παίζει κάθε χρόνο. Μήπως αυτοί οι δύο θα έπρεπε να «συναντηθούν» στο επόμενο Expendables? Τροφή για σκέψη…

Βαθμολογία: 3.5/5

Ηλίας Μιχαηλάκης