Ομάδα αυτοκτονίας – Suicide Squad (2016)

Σύνοψη

Η αμερικανίδα πράκτορας των μυστικών υπηρεσιών, Αμάντα Γουόλερ, έχει αποφασίσει πως μόνο μια μυστικά συναρμολογημένη ομάδα από ανόμοια, ελεεινά άτομα, που δεν έχουν τίποτα να χάσουν, είναι αυτό που χρειάζεται. Όμως, όταν θα συνειδητοποιήσουν πως δεν επιλέχθηκαν για να επιτύχουν, αλλά εξαιτίας της εξόφθαλμης ενοχής τους, όταν τελικά θα αποτύχουν, μένει να δούμε πώς θα αντιδράσουν. Θα λειτουργήσουν ως η Ομάδα Αυτοκτονίας, έτοιμοι να πεθάνουν προκειμένου να επιτύχουν, ή θα αποφασίσουν να πορευτούν ο καθένας για την πάρτη του;

ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

Βραβείο Όσκαρ Καλύτερου Μακιγιάζ (Alessandro Bertolazzi, Giorgio Gregorini, Christopher Allen Nelson)

ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Εδώ είμαστε λοιπόν. Ακριβώς 5 μήνες μετά το (κάτω τον προσδοκιών για πολλούς) Batman V Superman, η DC μας «λανσάρει» το Suicide Squad. Μια ομολογουμένως πολυδιαφημισμένη και πολλά υποσχόμενη ταινία με μεγάλο cast, πολλά trailer και πλούσια σε δράση και εφέ. Καταφέρνει όμως να ανταγωνιστεί στα ίσια την Marvel και παράλληλά να ικανοποιήσει τους φανατικούς οπαδούς των κόμικ που αντιπροσωπεύει?

Η αλήθεια είναι πως το Suicide Squad είναι από τις πιο κόμικ ταινίες που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια με άσους στο μανίκι όπως ο Joker και ο Batman και με αναφορές στο πολυαναμενόμενο Justice League. Απ’ότι φαίνεται η DC κοιτάει τα λάθη της και μαθαίνει απ’αυτά. Έτσι ρίχνει λίγο περισσότερο βάρος στο να δώσει εισαγωγικά περισσότερο «ζουμί» στον θεατή δείχνοντας το παρελθόν των πρωταγωνιστών αλλά και του Joker, μιας και συστήνεται για πρώτη φορά στο νέο αυτό σύμπαν που δημιουργήθηκε. Αρχικά να αναφέρουμε ότι ο σκηνοθέτης, David Ayer, δεν είναι τυχαίος καθώς το βιογραφικό του περιλαμβάνει γνωστές παραγωγές όπως End Of Watch, Fury και Sabotage. Απ’ότι φαίνεται κάνει πολύ καλή δουλειά από μόνος του, αλλά αυτό που τον βοηθάει ακόμη περισσότερο είναι το εξαιρετικό μοντάζ που έχει γίνει στην συγκεκριμένη παραγωγή, με γρήγορες εναλλαγές χαρακτήρων, σκηνών μαζί με λίγη «μούρλια» σε συνδυασμό με τους πρωταγωνιστές.

Από κει και πέρα η ταινία είναι πέρα για πέρα απολαυστική, οι χαρακτήρες στο σύνολό τους, δένουν πολύ καλά μεταξύ τους ενώ έχουμε ένα ασταμάτητο «πολυβόλο» σε μορφή ταινίας που μας διασκεδάζει με χιούμορ, δράση, τρέλα, πολύ πιστολίδι, εκρήξεις και σημαντικά γεγονότα για να καταλάβουμε περισσότερο το σύμπαν της DC. Πολύ σημαντικό κομμάτι είναι η μικρή ιστοριούλα αγάπης μεταξύ του Joker η οποία δίνει μία πολύ όμορφη νότα στο σύνολο. Η αλήθεια είναι βέβαια πως μετά τα μισά όπου ξεκινάει το κυνηγητό στην πόλη, το σενάριο μπαίνει σε μικρούς ύπνους για να δώσει ακόμη περισσότερο «χώρο» στη δράση και ίσως εκεί να κουράζει λίγο, χωρίς όμως να συμβαίνει σε μεγάλο βαθμό.

Όλα αυτά όπως ήταν αναμενόμενο δεν θα ήταν δυνατά αν δεν υπήρχε και ένα αρκετά δυναμικό cast για να τα υποστηρίξει. Γνωστοί και άγνωστοι ηθοποιοί, οι περισσότεροι σε ρόλους ιδανικούς γι’αυτούς, «γεμίζουν» την ταινία όχι μόνο με το παρουσιαστικό τους, αλλά γιατί οι περισσότεροι από αυτούς δείχνουν να το ζουν και να το διασκεδάζουν στο έπακρο. Και αν θέλετε να μιλήσω συγκεκριμένα, θα σας αναφέρω αυτούς που μου έκαναν προσωπικά περισσότερο εντύπωση, γιατί κακά τα ψέματα, είτε σαν κόμικ, είτε σαν ταινία οι χαρακτήρες στο συγκεκριμένο είναι το Α και το Ω.

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν… με την Αυστραλέζα που ενσαρκώνει την Harley Queen. Η Margot Robbie είναι σίγουρα ο μεγαλύτερος άσσος στο μανίκι που είχαν οι δημιουργοί του Suicide Squad. Είναι αδιαμφισβήτητο ότι τα περισσότερα αρσενικά θα δουν την ταινία μόνο γι’αυτήν. Προσωπικά δεν την είχα σε εκτίμηση σαν ηθοποιό, καθώς περισσότερο έδειχνε παρά υποδυόταν εως τώρα. Στο Suicide Squad πάλι είναι το «ξέκολλο» της ταινίας, αλλά αυτό που αλλάζει είναι ότι εκτός του ότι της ταιριάζει (όσο δεν πάει άλλο) ο χαρακτήρας της Harley Queen, δείχνει να έχει μελετήσει τον ρόλο και παίζει άψογα και με τις δόσεις τρέλας που χρειάζεται. Joel Kinnaman ως Rick Flag. Αν και για μένα ήταν έτσι κι αλλιώς ένας ταλαντούχος ηθοποιός, ειδικά όταν τον είδα να υποδύεται τον νέο Robocop, εδώ είναι ένας outsider που καταφέρνει να κεντρίσει το ενδιαφέρον, μαζί με την «σκληρή» Viola Davis (Amanda Waller) σε έναν απ’τους σημαντικότερους «human» ρόλους στο νέο σύμπαν της DC. Εντυπωσιακή είναι και η Cara Delevinge που ακούει στο όνομα June ή καλύτερα Enchantress, η επιβλητική μάγισσα που σπέρνει πόνο παντού. Ευχάριστη έκπληξη ήταν ο Jai Courtney, ο οποίος δεν θεωρώ ότι δεν θα φαινόταν τόσο καλός αν δεν του ταίριαζε ο χαρακτήρας «Captain Boomerang» που ενσαρκώνει.

Για το τέλος άφησα τους 2 σημαντικότερους ίσως χαρακτήρες/ηθοποιούς της ταινίας, οι οποίοι όμως δείχνουν ανεπαρκής. Ο ένας είναι ο Jaret Leto, ο οποίος κάνει μία ενδιαφέρουσα «στροφή» για την καριέρα του. Σαν ερμηνεία αν και είναι περισσότερο guest, παραείναι «cool» και «punk». Δεν λέω ότι παίζει άσχημα, αλλά όταν έχεις πίσω σου τους Jack Nicholson και Heath Ledger ως Joker, δυστυχώς η σύγκριση είναι αναπόφεκτη, όπως φυσικά έγινε και με τους Batman και ο Affleck κέρδισε κατ’εμέ. Ο Jaret Leto είναι καλός σαν Joker, του ταιριάζει ο ρόλος, αλλά μέχρι εκεί. Το «παραπέρα» ή το «ζενίθ» αν θέλετε είναι για άλλους. Τέλος να μην ξεχάσω τον κακομοίρη τον Will Smith, ίσως το μεγαλύτερο όνομα της ταινίας, που καταντάει ο πιο βαρετός (παρ’όλο που υποδύεται έναν πολύ ενδιαφέρον χαρακτήρα). Παίζει με το ίδιο ακριβώς στυλ που τον έχουμε δει σε άπειρες άλλες ταινίες, καταντάει βαρετός και χωρίς να το διασκεδάζει κιόλας όσο οι υπόλοιποι.

Νιώθω πως έφυγε ένα βάρος, καθώς μετά από τόσο promotion επιτέλους η ταινία κυκλοφόρησε, αλλά το καλό είναι ότι οι εντυπώσεις είναι κυρίως πολύ θετικές και αν θέλετε την πικρή μου αλήθεια, το διασκέδασα πολύ περισσότερο από το Batman V Superman που παραήταν βαρύ κι ασήκωτο και εν τέλη αποδείχτηκε εισαγωγή του Justice League και χωρίς πολύ ζουμί. Με το Suicide Squad η DC δείχνει ότι έχει πολλές ελπίδες να τα παει ακόμη καλύτερα ασχέτως αν κάποιες φορές «δανείζεται» λίγα απ’τα στοιχεία της Marvel. Και μιας και το θυμήθηκα, όπως είναι φυσικό υπάρχει ένα extra σημαντικό κλιπάκι στους τίτλους τέλους της ταινίας. Καλή διασκέδαση.

Βαθμολογία: 3.5/5

Ηλίας Μιχαηλάκης