Δουνκέρκη – Dunkirk (2017)

Σύνοψη

Αρχές του Β` Παγκοσμίου Πολέμου, Μάιος του 1940. Οι γερμανικές δυνάμεις πλησιάζουν στη Δουνκέρκη, ένα γαλλικό λιμάνι στη Μάγχη κοντά στα βελγικά σύνορα, Οι βρετανικές και συμμαχικές δυνάμεις είναι αποκλεισμένες με την πλάτη στη θάλασσα και το πρόσωπο προς τον ισχυρότερο από αυτούς εχθρό που πλησιάζει. Τότε, το βρετανικό επιτελείο διατάζει την επιχείρηση Ντιναμό.

ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

3 Βραβεία Όσκαρ (2018):

• Μοντάζ (Lee Smith)
• Μοντάζ Ήχου (Richard King, Alex Gibson)
• Μίξη Ήχου (Gregg Landaker, Gary Rizzo, Mark Weingarten)

5 υποψηφιότητες για Όσκαρ (2018)

• Καλύτερης Ταινίας (Emma Thomas, Christopher Nolan)
• Μουσικής (Hans Zimmer)
• Σκηνοθεσίας (Christopher Nolan)
• Φωτογραφίας (Hoyte Van Hoytema)
• Παραγωγής (Nathan Crowley, Gary Fettis)

Η ταινία τιμήθηκε με βραβείο BAFTA στην κατηγορία Καλύτερου Ήχου (Richard King, Alex Gibson, Gregg Landaker, Gary Rizzo, Mark Weingarten)

3 υποψηφιότητες για Χρυσές Σφαίρες:

• Καλύτερης Ταινίας
• Μουσικής (Hans Zimmer)
• Σκηνοθεσίας (Christopher Nolan)

Στο Φεστιβάλ της Βοστώνης τιμήθηκε με το βραβείο Καλύτερου Μοντάζ (Lee Smith), ενώ κατέλαβε την 6η θέση στο Top 10 των δέκα καλύτερων ταινιών της χρονιάς.

Τιμήθηκε με βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας (Christopher Nolan) στο Φεστιβάλ του Σικάγο.

ΚΡΙΤΙΚΕΣ

 

Κάθε φορά που ο Christopher Nolan μας παρουσιάζει μια καινούρια ταινία, υπάρχει τεράστιο ενδιαφέρον από κριτές και οπαδούς μιας και είναι ο εφευρέτης του «ποιοτικού blockbuster». Αυτή τη φορά δοκιμάζει ξανά κάτι διαφορετικό και βασίζεται σε αληθινά γεγονότα που συνέβησαν στη Δουνκέρκη κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

 

 

Από τα πρώτα κιόλας δευτερόλεπτα σε αιχμαλωτίζει η πολεμική ατμόσφαιρα και μπαίνεις άμεσα στο κλίμα της ταινίας, της οποίας η ώρα περνάει χωρίς να το καταλάβεις. Μπορεί το σενάριο να είναι απλό (δεν υπάρχουν περιθώρια για παράλληλα σύμπαντα στον Β’ Παγκόσμιο), όμως ο Nolan συνεχίζει παραδοσιακά να «παίζει» με το μυαλό μας και το χρόνο. Οι ιστορίες που παρακολουθούμε στον αέρα, θάλασσα και στο έδαφος, μπορεί να παρουσιάζονται παράλληλα αλλά διαδραματίζονται με διαφορετική χρονική ταχύτητα, ενώ ένα απ’τα σημαντικότερα ατού είναι ότι η ταινία δεν έχει πρωταγωνιστή.

Το απλοϊκό σενάριο βέβαια επιτρέπει στον Nolan να δημιουργήσει σκηνοθετικά κι έτσι απολαμβάνουμε έναν σκηνοθετικό οργασμό με εξαιρετικές λήψεις και μαγευτική φωτογραφία, παρουσιάζοντάς μας έτσι μια απ’τις καλύτερες δουλειές του σε αυτούς τους τομείς. Ο τρόπος που ακολουθεί την επιβίωση των χαρακτήρων του, είναι αριστοτεχνικός και προσεγμένος μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Οι εναέριες λήψεις σε συνδυασμό με την σχεδόν εξωπραγματική φωτογραφία του πολεμικού σκηνικού «αλά Nolan», είναι το κάτι άλλο και εκεί ακριβώς είναι που μας δείχνει όλο του το ταλέντο.

 

 

Και μην ξεχνάμε ότι στο soundtrack ο Nolan συνεργάζεται για άλλη μια φορά (έχει γίνει παράδοση πλέον) με τον Hans Zimmer και δημιουργείται κάτι μαγικό και συνάμα αγχωτικό που «ντύνει» ολόκληρη την ταινία και μεταφέρει άψογα τα συναισθήματα των χαρακτήρων κρατώντας μας σε εγρήγορση απ’την αρχή μέχρι το τέλος.

Οι πρωταγωνιστές του είναι τοποθετημένοι εκεί που πρέπει μετά από αρκετή μελέτη και ο καθένας τους παίζει με μεράκι. Θα μπορούσαμε να ξεχωρίσουμε τον Mark Rylance, τον άγνωστο 20χρονο αλλά εξαιρετικά ταλαντούχο Fionn Whitehead, τον πάντα συμπαθή Cillian Murphy και φυσικά τον αγαπημένο του Nolan, Tom Hardy, ο οποίος περνάει όλη την ταινία μέσα στο πιλοτήριο ενός πολεμικού αεροπλάνου και η μάσκα περιορίζει την ερμηνεία του στην εκφραστικότητα των ματιών και τις κινήσεις του κεφαλιού του, κάτι που ξέρει να το κάνει πολύ καλά μιας και έχει υποδυθεί άριστα με μάσκα τον Bane στο Dark Knight Rises και τον αιχμαλωτισμένο Mad Max στο Fury Road.

 

 

Από το ταχυδακτυλουργικό Prestige στο σκοτεινό Dark Knight και από τα όνειρα του αριστουργηματικού Inception στο διαγαλαξιακό Interstellar, με ότι καταπιάνεται ο Nolan ξέρουμε όλοι ότι ο τρόπος που θα το παρουσιάσει θα μας εντυπωσιάσει ακράδαντα. Έτσι κι εδώ κάθε λεπτό του Dunkirk είναι προσεγμένο και ποιοτικό σε όλους τους τομείς και η μόνη αδυναμία του θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το ρηχό (για Nolan) σενάριο, το οποίο δικαιολογείται εν μέρη λόγω πολεμικής/ιστορικής ταινίας. Το βασικότερο όμως είναι ότι βγαίνεις απ’το σινεμά έχοντας απολαύσει μια πολεμική ταινία απ’τη «σκοπιά» του Nolan και αυτό λέει πολλά.

 

Βαθμολογία: 3.5/5

Ηλίας Μιχαηλάκης