Άρνηση – Denial (2016)

Σύνοψη

Βασισμένο στο διάσημο βιβλίο «History on Trial: My Day in Court with a Holocaust Denier», η ταινία αφηγείται την αληθινή ιστορία της δικαστικής μάχης που έδωσε η Ντέμπορα Ι.Λίπσταντ προς τιμήν της αλήθειας ενάντια στον Ντέβιντ Έρβινγκ, ο οποίος την μήνυσε για συκοφαντική δυσφήμιση όταν εκείνη τον κατηγόρησε για άρνηση του Ολοκαυτώματος. Βάσει του αγγλικού νομικού συστήματος, στις περιπτώσεις αυτές, η ευθύνη της εύρεσης αποδείξεων βαραίνει τον κατηγορούμενο, άρα η Λίπσταντ και η νομική της ομάδα έπρεπε να αποδείξουν ότι το Ολοκαύτωμα συνέβη όντως.

ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Το Denial, ή αλλιώς «Άρνηση», είναι μια βιογραφική/δραματική ταινία για το ολοκαύτωμα των Εβραίων κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου από τη Ναζιστική Γερμανία και βασισμένη μάλιστα σε αληθινή ιστορία. Είναι από τις ταινίες που καταπιάνονται με ένα πολύ συγκεκριμένο γεγονός και αν δεν γίνει καλή δουλειά παραμένει στα πλαίσια του δοκιμαντέρ δείχνοντάς σου τα γεγονότα που συνέβησαν σχεδόν επιφανειακά, χωρίς να σου βγάζει τα συναισθήματα που οφείλει να βγάλει.

Σκηνοθετική δουλειά του Άγγλου Mick Jackson των ταινιών «Volcano» και «Bodyguard», ο οποίος μετά από πολλά χρόνια απουσίας απ’το σινεμά σκηνοθετώντας μόνο βιντεοταινίες και σειρές, επέλεξε να επιστρέψει με το Denial. Μόλις είδα στους αρχικούς τίτλους «BBC Films», είπα από μέσα μου: λες να είναι δοκιμαντέρ? Τελικά βγήκα αληθινός εν μέρη, καθώς ναι μεν την «βαφτίζουν» ως ταινία (και μάλιστα με ένα δυνατό cast) αλλά απέχει πολύ απ’το να σου παρουσιάσει ένα ολοκληρωμένο σενάριο και όπως προείπα, παραμένει στα γεγονότα αυτά καθ’αυτά χωρίς κάτι περαιτέρω. Σκηνοθετικά δεν μπορώ να πω πως έχω κάποιο παράπονο και η ταινία είναι πολύ βατή στην εικόνα και την επικέντρωση των ηθοποιών όταν και όπως πρέπει. Ειδικά δε από τα μισά και μετά όπου ξεκινάει το δικαστήριο και αρχίζεις (αναγκαστικά) να μπαίνεις στο κλίμα ακούγοντας τους διαξιφισμούς τους, η ταινία αποκτά κάποιο ενδιαφέρον.

Όπως προανέφερα η ταινία είναι ένα δοκιμαντέρ με ένα λαμπρό cast, όπως η Rachel Weisz που κάνει ότι μπορεί για να σώσει την κατάσταση και ο ταλαντούχος Tom Wilkinson, του οποίου ο χαρακτήρας δεν αναπτύσεται σωστά (όπως σχεδόν σε όλους) και αυτό δεν τον βοηθάει καθόλου ερμηνευτικά, παρ’όλο που δείχνει να ζει τον ρόλο του. Αυτός που ξεχωρίζει κάπως είναι ο Timothy Spall στον ρόλο του «αρνητή του ολοκαυτώματος», David Irving, ο οποίος είναι ψυχρός και ειρωνικός όπως θα’πρεπε να είναι.

Θα μπορούσα να πω ότι δεν υπάρχει λόγος ύπαρξης αυτής της ταινίας, καθώς ιστορικά ξέρουμε πως έχει αποδειχθεί ότι το συγκεκριμένο γεγονός στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο έχει γίνει και πραγματική ουσία δεν υπάρχει. Παρ’όλα αυτά οφείλω να παραδεχτώ πως το δικαστήριο είναι αρκετά ενδιαφέρον και ευτυχώς κάποιες καλές αρμηνείες σώζουν κάπως την κατάσταση από βέβαια καταστροφή. Το σίγουρο είναι ότι όσοι το δουν, δεν θα το ξαναδούν.

Βαθμολογία: 1.5/5

Ηλίας Μιχαηλάκης