Bumblebee (2018)

Σύνοψη

Κυνηγημένος, το έτος 1987, ο Bumblebee βρίσκει καταφύγιο σε μια μάντρα με παρατημένα αυτοκίνητα σε μια μικρή παραλιακή πόλη της Καλιφόρνια. Η Τσάρλι (Χέιλι Στάινφελντ), λίγο πριν κλείσει τα δεκαοχτώ αναζητά τη θέση της σε αυτό τον κόσμο, ανακαλύπτει τον Bumblebee, φοβισμένο και χτυπημένο από τις μάχες που έχει δώσει. Όταν η Τσάρλι τον συνεφέρει, σύντομα συνειδητοποιεί ότι αυτό που έχει απέναντι της δεν είναι ένα συνηθισμένο αυτοκίνητο.

ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Φτάσαμε να δούμε ταινία Transformers χωρίς να αναλαμβάνει τα σκηνοθετικά ηνία ο Michael Bay (σε αυτήν είναι μόνο παραγωγός). Η περιέργειά μου ήταν μεγάλη, ειδικά μετά την απογοήτευση που μας πρόσφερε απλόχερα το τελευταίο Transformers (The Last Knight).

Η αλήθεια είναι πως το Bumblebee είναι μια ταινία που έχει μάθει απ’τα λάθη όλων των προηγούμενων ταινιών Transformers και μας παρουσιάζει κάτι φρέσκο και παράλληλα άκρως ενδιαφέρον. Αρκεί να εξαιρέσουμε την εισαγωγική σκηνή στον πλανήτη Cybertron, που ναι μεν είναι απολαυστική, αλλά δεν μπορείς να μην αγνοήσεις το τραγικό λάθος του να βλέπεις Transformers να έχουν ήδη αντιγράψει αυτοκίνητα και φορτηγά χωρίς να έχουν πάει καν στη γη και να απορείς βλέποντάς τους να μιλούν άπταιστα Αγγλικά.
Ο σχεδιασμός τους όμως δεν είναι μόνο άκρως πιστός στο γνωστό cartoon, αλλά τα οπτικά εφέ στο σύνολό τους είναι άρτια και ρεαλιστικότατα. Ποτέ δεν έχουμε δει τα εξωγήινα μεταμορφώσιμα ρομπότ τόσο καλοσχεδιασμένα και προσαρμοσμένα στο περιβάλλον χωρίς υπερβολές και έξτρα «updates» πάνω τους, κάτι που συνήθιζε να κάνει ο Bay σε κάθε ταινία. Με λίγα λόγια είναι ότι πιο πιστό στο cartoon που όλοι αγαπήσαμε.

Η ιστορία διαδραματίζεται το 1987, οπότε και το κλίμα είναι προσαρμοσμένο ανάλογα (αμάξια, σορτσάκια, μουσική, κουλτούρα εποχής). Το χιούμορ είναι μετρημένο και σε σημεία που πρέπει, αν και προσωπικά τα σημεία όπου ο Bumblebee κάνει αστεία μέσω ραδιοφώνου με κούρασαν, ίσως επειδή έχουμε δει πολλά παρόμοια ακριβώς στο ίδιο στυλ στις προηγούμενες ταινίες. Ο πυρήνας είναι η Charlie (Hailee Steinfeld) και ο Bumblebee (Dylan O’Brien) και όλα διαδραματίζονται γύρω από τη γνωριμία και κατ’επέκταση την έλξη και την τεράστια φιλία που αναπτύσσεται μεταξύ τους. Αυτός είναι ο μοχλός που κινεί όλο το σενάριο της ταινίας, αβίαστα, χωρίς να χρειάζεται να καταστραφεί η γη ή να πρέπει να δούμε 6-7 Transformers στο ίδιο πλάνο για να εντυπωσιαστούμε. Για να μην παρεξηγηθώ, οι μάχες που διαδραματίζονται στην ταινία είναι πολλές και όπου υπάρχουν είναι απολαυστικότατες και άκρως ρεαλιστικές. Το cast όπως είναι αναμενόμενο δεν είναι πολύ διάσημο, καθώς έδωσαν βάση περισσότερο στο story και τα οπτικά εφέ. Κάτι που τελικά δείχνει να απέδωσε καρπούς μιας και έχουμε μια σφιχτοδεμένη ιστορία. Η Steinfeld ξεχωρίζει πάντως με διαφορά, καθώς ήταν όντως κατάλληλα προετοιμασμένη για το ρόλο.

Συμπέρασμα? Για τέτοιου είδους ταινία δεν είναι απαραίτητο να έχεις το πιο λαμπρό cast του Hollywood ή τις πιο πολλές εκρήξεις για να πετύχει. Αρκεί αυτό που θα κάνεις να είναι προσεγμένο και στο τέλος να βγάζει νόημα και φυσικά να είναι πιστό σε αυτό που μεταφέρεις στη μεγάλη οθόνη, μιας και μιλάμε για ένα από τα πιο διάσημα και πιο αγαπητά cartoon που έχουν βγει ποτέ. Συνεπώς, το Bumblebee είναι η ευχάριστη έκπληξη που κανείς δεν περίμενε!

Βαθμολογία: 3.5/5
Ηλίας Μιχαηλάκης