Black Widow (2021)

Σύνοψη

Μια επικίνδυνη συνοµωσία φέρνει τη Natasha Romanoff, γνωστή ως Black Widow, αντιµέτωπη µε τις ρίζες της. Ένας αντίπαλος την καταδιώκει ανελέητα και η Natasha θα βρεθεί να παλεύει µε το κατασκοπικό παρελθόν της, αλλά και τις διαλυµένες σχέσεις που άφησε πίσω της πριν γίνει µία από τους Εκδικητές.

ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Η Marvel επανέρχεται στις αίθουσες του σινεμά με την ιστορία της Black Widow. Μια ιστορία που συζητιόταν εδώ και αρκετά χρόνια για το αν αξίζει να μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη ή όχι. Η αλήθεια είναι πως ακόμη και οι ίδιοι είναι επιφυλακτικοί με το αν θα «πετύχει» η συγκεκριμένη ιστορία ή όχι.

Η ταινία ξεκινάει χτίζοντας την ιστορία της Natasha από όταν ήταν πολύ μικρή. Γνωρίζουμε την οικογένειά της και την μικρή της αδερφή, μαζί με κάποια γεγονότα που την στιγματίζουν από τότε και στη συνέχεια γίνεται μια απότομη μετάβαση στο 2015, αμέσως μετά τα γεγονότα της Σοκοβίας (Avengers: Age Of Ultron). Μέγα λάθος κατ’εμέ, καθώς θα μπορούσαν να μας δείξουν πιο αναλυτικά τα μετέπειτα χρόνια της ζωής της και όχι να φανούν σε μίνι σκηνές στους αρχικούς τίτλους της ταινίας. Φτάνοντας λοιπόν στο 2015 και όντας ήδη «Εκδικήτρια», η Natasha έχει χαθεί απ’τους υπόλοιπους Εκδικητές, χωρίς όμως να σταματούν να την κυνηγούν τα προβλήματα.

Και ενώ έχουμε ξεπεράσει το ότι η ταινία «ξεπετάει» τα γεγονότα της ζωής της μέχρι τα 30 και έχουμε χωνέψει ότι θα δούμε μια πολύ καλή και ώριμη περιπέτεια στο ύφος ταινιών James Bond, Mission Impossible και Taken, στα μισά ξεκινούν τα προβλήματα για τον θεατή. Ενώ είναι καλογυρισμένη και μας κρατάει με την ωριμότητα και την δράση της, στη συνέχεια κάνει μια μεγάλη κοιλιά με φλύαρους διαλόγους χωρίς κανέναν απολύτως λόγο. Το σενάριο ενώ ήταν καλά χτισμένο, δείχνει να πάσχει καθώς πολλοί αλλάζουν στρατόπεδο από τη μια στιγμή στην άλλη και είναι αψυχολόγητοι. Τα οπτικά εφέ δίνουν και παίρνουν (στην οικογένεια της Marvel ανήκει άλλωστε), αλλά για ταινία «θνητής Avenger» θα περίμενε κανείς λιγότερο «ψέμμα» σε πτώσεις και στην επιβίωση των πρωταγωνιστών, καταλήγοντας έτσι σε μια «φθηνή» αψυχολόγητη περιπέτεια, όπου προς το τέλος βλέπεις κάποιες ωραίες μάχες σε συνδυασμό με εντυπωσιακό CGI.

Οι χαρακτήρες ευτυχώς δεν είναι όλοι κακοί, υπάρχουν κάποιοι που ξεχωρίζουν. Η Natasha (Scarlett Johansson) είναι η πρωταγωνίστρια με τα όλα της. Όλη αυτή η ιστορία με τον τρόπο που μεγάλωσε βγάζει μια θλίψη, η οποία φαίνεται στις εκφράσεις της, ερμηνευτικά όμως την έχουμε δει και καλύτερη. Η αδερφή της Yelena (Florence Pugh) σε σημεία κλέβει την παράσταση, καθώς ο ρόλος της πάει γάντι και είναι η πιο καλογραμμένη χαρακτήρας της ταινίας (ναι, ακόμη κι από την Black Widow). Αυτός που αδικείται εμφανώς είναι ο πατέρας τους Alexei (David Harbour) ο οποίος είτε είναι σοβαρός, είτε κάνει χιούμορ, δεν καταφέρνει να πετύχει κάτι στην ταινία, καθώς ο χαρακτήρας του είναι κακογραμμένος όσο δεν πάει. Τελευταία άφησα την Ratchel Weisz, καθώς είναι πασιφανές ότι ήρθε να κάνει μια αρπαχτή.

Εν τέλει, από Marvel περιμέναμε περισσότερα, καθώς μας έχει αποδείξει ότι τα πάει εξαιρετικά καλά και με πιο «θνητούς» πρωταγωνιστές. Εδώ όμως παρ’όλο που υπήρχαν πολύ καλές προοπτικές, καλοί ηθοποιοί και παραγωγοί, η «συνταγή» δεν τους πέτυχε και είναι κρίμα γιατί η Scarlett Johansson ήταν πάντα συμπαθής ως Black Widow στο κινηματογραφικό σύμπαν της Marvel. Πάντως υπάρχει και η προοπτική για συνέχεια, μείνετε μέχρι το τέλος για το καθιερωμένο post credit βίντεο.

Βαθμολογία: 2/5
Ηλίας Μιχαηλάκης