Βόλτα στο κενό – The Walk (2015)

Σύνοψη

Δώδεκα άνθρωποι ως σήμερα έχουν περπατήσει στη Σελήνη, αλλά μόνο ένας είναι αυτός που θα περπατήσει ποτέ στο απέραντο κενό ανάμεσα στους Δίδυμους Πύργους. Με την καθοδήγηση του μέντορα του, Ρούντι, και με τη βοήθεια μιας ομάδας απίθανων ανθρώπων από όλο τον πλανήτη, ο Φιλίπ Πετίτ αψηφά τις πιθανότητες, τις προδοσίες, τις διαστάσεις και απανωτές ενδείξεις να κάνει πίσω και προχωρά στον παράτολμο του άθλο.

ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Ο Robert Zemeckis είναι ένας σκηνοθέτης «μαγνήτης» για cinefil και μη, με ταινίες στο ενεργητικό του που έχουν γράψει ιστορία κυρίως γιατί απευθύνονται σε όλες τις ηλικίες. Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος θα αναφέρω μόνο τα Back To The Future, Cast Away, What Lies Beneath, Contact και Forest Gump. Εδώ πάλι καταφέρνει να μαγνητίσει τα βλέμματά μας με μια αληθινή ιστορία η οποία διαδραματίζεται στη δεκαετία του 70′.

Το The Walk λοιπόν είναι βασισμένο στην αληθινή ιστορία του Philippe Petit, ενός Γάλλου ζογκλέρ που το όνειρό του ήταν να περπατήσει σε συρματόσχοινο ανάμεσα στου δίδυμους πύργους της Νέας Υόρκης. Η ιστορία μπορεί να μην ακούγεται και πολύ σημαντική, αλλά ο τρόπος που για άλλη μια φορά εξιστορεί αυτό που θέλει ο Zemeckis είναι φανταστικός. Παίρνει μια απλή ιστορία και την παρουσιάζει τόσο όμορφα και τόσο καλοδουλεμένα που σε κάνει να απολαμβάνεις την ταινία από την αρχή μέχρι το τέλος.

Το σενάριο χτίζεται σιγά σιγά στην αρχή όπου με ανάλαφρη ατμόσφαιρα γνωρίζουμε το background του πρωταγωνιστή μέχρι ένα σημείο όπου συγκεντρώνει την ομάδα του και στρώνωνται όλοι στη δουλειά και τις προετοιμασίες για το… «μεγάλο κόλπο». Στη συνέχεια και με σχεδόν επική διάσταση κάθεσαι και απολαμβάνεις το περπάτημα στο συρματόσχοινο με εντυπωσιακές λήψεις οι οποίες αξίζουν και στο 3D.

Ο Joseph Gordon-Levitt ξέρει πολύ καλά ότι όλο το βάρος πέφτει σε αυτόν και καταφέρνει όχι να εντυπωσιάσει αλλά να δείχνει πέρα για πέρα πειστικός ακόμη και στην γαλλική του προφορά! Δείχνει θαρραλέος και τυφλά προσηλωμένος στον στόχο του και βγαίνει ασπροπρόσωπος. Συμπληρωματικοί αλλά με πάρα πολύ καλές ερμηνίες είναι και οι υπόλοιποι ηθοποιοί. Αν ήταν και λίγο πιο σημαντικοί και λιγότερο μονοδιάστατοι θα μιλούσαμε και για πιο ουσιαστικό σενάριο με εμβάθυνση και στους γύρω χαρακτήρες.

Όπως και να’χει ο Zemeckis δείχνει ότι το έχει ακόμα και ξέρει να δουλεύει μια ταινία μέχρι τέλους και να σε εντυπωσιάζει. Η σκηνοθεσία του είναι άλλωτε δεμένη με τον πρωταγωνιστή και άλλωτε μας εντυπωσιάζει απλόχερα με εντυπωσιακή εικόνα ειδικά προς το τέλος όπου το τοπίο είναι μαγευτικό. Η αδρεναλίνη είναι στα ύψη κρατώντας μας στην καρέκλα, σφίγγοντας τα χέρια δυνατά!

Βαθμολογία: 3/5

Ηλίας Μιχαηλάκης