Ο αστακός – The Lobster (2015)

Σύνοψη

Σε ένα δυστοπικό, κοντινό μέλλον, όλοι οι μόνοι άνθρωποι, σύμφωνα με τους κανόνες της Πόλης, συλλαμβάνονται και μεταφέρονται στο Ξενοδοχείο. Εκεί είναι υποχρεωμένοι να βρουν έναν ταιριαστό σύντροφο μέσα σε 45 μέρες. Αν αποτύχουν, μεταμορφώνονται σε ένα ζώο της επιλογής τους κι απελευθερώνονται στο Δάσος. Ένας απελπισμένος άντρας το σκάει από το Ξενοδοχείο στο Δάσος, εκεί όπου ζουν οι μοναχικοί και εκεί ερωτεύεται, ακόμη κι αν αυτό είναι ενάντια στους κανόνες τους.

ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

Η ταινία ήταν υποψήφια για το Όσκαρ Καλύτερου Σεναρίου (Γιώργος Λάνθιμος, Ευθύμης Φιλίππου).

3 Βραβεία στο Φεστιβάλ Καννών:

• Βραβείο της Επιτροπής
• Palm Dog
• Queer Dog

Η ταινία ήταν υποψήφια για Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών.

Επίσης, ήταν υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα Α’ Ανδρικού Ρόλου (Colin Farrel).

 

ΚΡΙΤΙΚΕΣ

 

Σε μια κοινωνία όπου η μοναχικότητα είναι απαγορευτική, ο David (Colin Farell) μένει ξαφνικά μόνος μετά τον χωρισμό του από τη σύζυγό του. Έτσι μαζί με το σκύλο αδερφό του, μεταφέρεται σε ένα αλλόκοτο ξενοδοχείο όπου έχει στη διάθεσή του 45 μέρες για να βρει το ταίρι του, ειδάλλως θα μεταμορφωθεί σε ζώο της επιλογής του. Κι εκεί που φαίνεται πως την έχει βρει, αναγκάζεται να δραπετεύσει από το ξενοδοχείο και τα πράγματα παίρνουν απρόβλεπτη τροπή..

 

Ο Αστακός είναι η πέμπτη σκηνοθετική δουλειά του πολυσυζητημένου Γιώργου Λάνθιμου. Στην ταινία συμμετέχει διεθνές καστ (ευρωποαμερικανικό) με αναγνωρισμένους ηθοποιούς και απέσπασε το βραβείο της κριτικής επιτροπής του Φεστιβάλ των Καννών.

Παρακολουθούμε μια ιδιότυπη-αλλόκοτη sci-fi ιστορία να ξετυλίγεται μπροστά μας μέσα από την αφήγηση μια γυναικείας φωνής. Το φίλμ είναι γεμάτο συμβολισμούς και καυστικό χιούμορ που επιχειρεί να φυτέψει τους σπόρους της αμφισβήτησης πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις, κυρίως αυτή του ανδρόγυνου. Αποδεικνύοντας περίτρανα το αρχέγονο «Όμοιος ομοίω αεί πελάζει» που θα πει πως ο άνθρωπος τείνει να συναναστρέφεται τους ομοίους του πόσο μάλλον όταν θέλει να ζευγαρώσει.

Ένα αδυσώπητο κυνήγι επιβίωσης, ένα ιδιότυπο παραμύθι για μεγάλους. Άραγε ο άνθρωπος που δεν επιζητά τη συντροφικότητα θα καταλήξει σε άγριο θηρίο; Ισχυρός συμβολισμός που παίρνει σάρκα και οστά στην ταινία.

 

 

Όσον αφορά στις ερμηνείες, αποπνέουν την παγωμάρα που αρμόζει στην θεματολογία με την οποία έχει καταπιαστεί ο σκηνοθέτης στις τελευταίες του ταινίες «Κυνόδοντας» και «Άλπεις» που δεν είναι άλλη από τον άνθρωπο ως κοινωνικό ον και τα κοινωνικά μορφώματα που λαμβάνει αυτή η «έμφυτη»; του τάση.

Παρακολουθούμε έναν αγνώριστο Colin Farell με αρκετά παραπανίσια κιλά σε μια σχετικά μουδιασμένη ερμηνεία πάνω σε έναν ρόλο που κατά γενική ομολογία είναι πολύ μακριά από όσους τον είχαμε συνηθίσει μέχρι τώρα. Η Rachel Weisz στέκετε στο ύψος των περιστάσεων στο ρόλο της μοναχικής που βρίσκει τον έρωτα μέσα στα μυωπικά μάτια του David. Απολαυστικός ο John Reilly στο ρόλο του ψευδού, «φιλήδονου» μοναχικού. Εξίσου απολαυστική και η Αγγελική Παππούλια-γνώριμη φιγούρα του «Κυνόδοντα» και των «Άλπεων»- στο ρόλο της ψυχρής, sociopath μοναχικής.

 

 

Το τρίτο μέρος της άτυπης τριλογίας του Γιώργου Λάνθιμου πάνω στις κοινωνικές εκφάνσεις της ανθρώπινης ύπαρξης (οικογένεια, απώλεια (πένθος), συντροφικότητα (ζευγάρωμα-ζωή σε αγέλη)) είναι μια πιο εύπεπτη-όχι τόσο από σεναριακής άποψης αλλά λόγω αναγνωρισιμότητας των ηθοποιών που πρωταγονιστούν-πιο κοντά σε ένα ευρύτερο κοινό ταινία. Αν αρέσκεστε σε σουρεάλ σύμπαντα γεμάτα φαντασία και τάση γελοιοποίησης και αμφισβήτησης των κοινωνικών στερεοτύπων, o Αστακός αξίζει την προσοχή σας.

 

 

Βαθμολογία: 3/5

Δραγγανά Χριστίνα