The Decline of Western Civilization Part i, ii, iii
Είχαμε την χαρά και την τύχη να παρακολουθήσουμε στις φετινές Νύχτες πρεμιέρας την Τριλογία που άφησε εποχή «The Decline of Western Civilization», στα πλαίσια του τμήματος του Φεστιβάλ, Μουσική & Φίλμ. Η ιστορική αυτή σειρά ταινιών αποτελείται από τρία avant garde μουσικά ντοκιμαντέρ. Ακολουθεί ένα μίνι αφιέρωμα..
Για την ιστορία τα ντοκιμαντέρ σκηνοθέτησε η Penelope Spheeris. Η τριλογία ξεκινάει από το 1981 με το πρώτο μέρος, ακολουθεί το δεύτερο το 1988 και το τρίτο το 1998. Το «The Decline of Wstern Civilization» είχε μέχρι πρόσφατα θαφτέι και ξεχαστεί-ειδικά το πρώτο μέρος το οποίο είχε απογορευτεί δια νόμου στην Αμερική. Επέστρεψε φέτος τον Ιούνιο και πάλι στην επιφάνεια, με αφορμή το χορταστικό Blue-Ray Compilation που κυκλοφόρησε η Shout! Factory, γεμάτο με συνεντεύξεις συντελεστών και μουσικών που εμφανιζονται στα φιλμ.
Ακολουθούν λίγα λόγια για κάθε μέρος της Τριλογίας.
The Decline of Western Civilization Part 1 (1981)
{youtube}aiCTq_AHcqw{/youtube}
Το πρώτο μέρος του μουσικού ντοκιμαντέρ γυρίστηκε μεταξύ 1979 και 1980. Το φιλμ έχει να κάνει με την Πανκ σκηνή του Λος Άντζελες των τελών 70’s αρχών 80’s. Μια underground μουσική σκηνή για την εποχή της, η οποία αγνοήθικε από τον τότε μουσικό τύπο. Η Spheeris δεν παρήγαγε ένα ξερό μουσικό ντοκιμαντέρ, με τυπικές συνεντέυξεις από τα μέλη των συγκροτημάτων αλλά προσέγκισε το θέμα της μέσα από ένα κοινονιολογικό πρήσμα. Είναι σαν να εισχώρησε και η ίδια στον κόσμο των ανθρώπων που ήταν οι μουσικοί οπαδοί της συγκεκριμένης σκηνής. Οι συνεντεύξεις απλών φανς αποτέλεσε κάτι πολύ καινοτόμο αφού προσέδωσαν τρομερή αμέσότητα και ακατέργαστη υφή στο φιλμ. Φυσικά δεν λείπουν οι συνεντεύξεις μουσικών οι οποίες αναπόφευκτα ξεφεύγουν από το τυπικά καθως η κάμερα τους ακολουθεί στους προσωπικούς τους χώρους, σε προσωπικά δωμάτια ντουλάπες!, μέχρι την ώρα που ετοιμάζουν σπίτι το πρωινό τους ενώ ταυτόχρονα μας μιλούν για το πως επιβιώνουν χωρίς δουλεία και μετά από μια ακόμα βίαιη live εμφάνισή τους. Εμφανίζονται οι Black Flag, Germs, X, Alice Bag Band, Circle Jerks, Catholic Discipline και οι εκδότες του DIY Slash Fanzine που ίσως ήταν από τους ελάχιστους εκπροσώπους των μιντια που ασχολήθικαν την τότε εποχή με τη συγκεκριμένη υποκουλτούρα.
The Decline of Western Civilization Part 2- Metal Years (1988)
{youtube}63ApcpF-NLw{/youtube}
Το δεύτερο μέρος της τριλογίας, γυρίστηκε ανάμεσα στο 1986-1988 και είχε να κάνει με την χέβι μέταλ σκηνή του Λος Άντζελες. Δίνετε μεγαλύτερη έμφαση στο υποείδος της μέταλ, glam metal ή hair metal ή pop metal. Ξεδιπλώνετε μπροστά στα μάτια μας η εμονή των περισσότερων μουσικών με τη δόξα και το χρήμα σε αντίθεση με των αντίστοιχων της πάνκ σκηνής οι οποίοι δεν ενδιαφέρονταν για πλούτο και μοιράζονταν με τους φανς τους την ίδια ένδοια και τάση απόριψης κάθε μορφής εξουσίας. Η ματαιοδοξία των επίδοξων μέταλ σταρ με τα περίτεχνα χτενίσματα, το φανταχτερό μεικ απ και τα χρωματιστά φουλάρια έφτανε στο σημείο εκπόρνευσής τους σε πλούσιες ερωμένες. Κάνουν απροκάλυπτα σεξιστικές δηλώσεις on camera και δηλώνουν εμμέσως πλην σαφώς, πως έχουν υπάρξει αρκετές φορές «αρσενικές πόρνες» ώστε να αποφύγουν την εργασία που ίσως τους απομάκρυνε από το στόχο του να γίνου ροκ σταρ.. Και στο δέυτερο μέρος παρακολουθούμε τα μέλη των εμφανιζόμενων συγκροτημάτων, σε προσωπικές τους στιγμές, να μιλούν για την πτώση τους στο αλκοοόλ και στα ναρκωτικά μέσα από την εμπερία τους στη μέταλ σκηνή. Εμφανίζονται οι Alice Cooper, Aerosmith, Ozzy Osbourne, Dave Mustaine, Paul Stanley, Poison, Tuff, Vixen, Faster Pussycat, Chris Holmes των W.A.S.P., London, Odin,Seduce.
The Decline of Western Civilization Part 3 (1998)
{youtube}HiOfHgcRWw0{/youtube}
Το τελευταίο και καλύτερο μέρος της τριλογίας, ένα σοκαριστικό ντοκιμαντέρ γρoθιά στο στομάχι που αποκαλύπτει ένα αθέατο κόσμο και κλείνει με τον καλύτερο τρόπο την τρολογία αυτή, μια σπουδή πάνω στην παρακμή του δυτικού κόσμου και των ψευδών αξιών που αυτός πρεσβεύει. Παρακολουθούμε τα μέλη της gutter punk κοινότητας, η οποία απαρτίζεται κυρίως από έφηβους/ες και νεαρούς/ες άστεγους οπαδούς της πανκ με το ανάλογο dress και hair code. Η σκηνοθέτης τους ακολουθεί στους δρόμους του Λος Άντζελες να ζητιανέυουν για να αγοράσουν αλκοόλ και ναρκωτικά, στα εγκαταλελλήμένα σπίτια όπου ζουν δεκάδες μαζί και στις πανκ συναυλίες ενώ παράλληληα της εξομολογούνται με αφολπιστική ειληκρίνια τις σκέψεις και τα πιστεύω τους. Τα μέλη αυτής της άτυπης κοινότητας προέρχονταν απο προβληματικό οικογενιακό περιβάλλον, με γονείς αλκοολίκούς ή τοξικομανείς που είχαν κάνει τα παιδιά τους εθισμένα από τη γέννα. Παιδια κακοποιημένα που βρέθηκαν στους δρόμους για να ξεφύγουν από τους δικούς τους. Έτσι έμαθαν να μισούν κάθε κοινωνικό θεσμό και να αναπτύσουν αυτοκαταστροφικές τάσεις. Αφοπληστικές ήταν οι απαντήσεις που έδωσαν τα περισσότερα στην ερώτηση «Τι θα κάνεις σε πέντε χρόνια;» οι οποίες ήταν «Θα έχω πεθάνει, θέλω να έχω πεθάνει από το ποτό ή δε με νοιάζει ζω για το αλκοόλ.» «Οι Άθλιοι» στο κατόφλι του 21ου αιώνα συγκλόνησαν τόσο πολύ την ίδια τη δημιουργό που ήρθε τόσο κοντά τους ώστε αμέσως μετά το φίλμ να γίνει ανάδοχη μητέρα. Εμφανίζονται οι Final Conflict, Litmus Green, Naked Aggression και The Resistance.
Και τα τρια μουσικά ντοκιμαντέρ αξίζουν την προσοχή κάθε μουσικόφιλου, σινεφίλ και μη. Καθώς στην εποχή μας όπου η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική αλλά κρίση συνείδησης, παραμένουν πιο επίκαιρα από ποτέ. Ωστόσο δεν θα έπρεπε να ειδωθούν ως απλά μουσικά ντοκιμαντέρ, αφού παραμένουν φρέσκα παρά τα χρόνια που πέρασαν καθώς είναι φορτισμενα με σημιολογικό-κοινονιολογικό περιεχόμενο. Μόνο κατανοόντας το χθες θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε το σήμερα και το αύριο. Τέλος είναι ευχής έργον το γεγονός πως υπήρξαν άνθρωποι που επέμειναν και επιμένουν μέχρι και σήμερα να σώζουν στιγμές μεσα στα χρόνια της ανθρωπότητας για να τις χαρίσουν σε εμάς και στις μετέπειτα γενιές μέσα από μια φιλμική κιβωτό.
5/5