Το κορίτσι από τη Δανία – The Danish Girl (2015)
- Adrian Schiller, Alicia Vikander, Amber Heard, Angela Curran, Ben Whishaw, Claus Bue, Eddie Redmayne, Emerald Fennell, Henry Pettigrew, Paul Bigley, Peter Krag, Pip Torrens, Pixie, Richard Dixon, Tusse Silberg
- Tom Hooper
- Biography, Drama, Romance
- January 22, 2016
- English
Σύνοψη
Η ιστορία τοποθετείται στην δεκαετία του 1920 στην Κοπεγχάγη, και ακολουθεί τον γεννημένο στη Δανία καλλιτέχνη Άιναρ Βέγκενερ, ο οποίος όταν πόζαρε για χατίρι της ζωγράφου συζύγου του, Γκέρντα, με γυναικεία ρούχα, ένιωσε να τον κατακλύζει μια πρωτοφανή επιθυμία. Σταδιακά άρχισε να νιώθει την ανάγκη αλλαγής φύλου, θέτοντας στη γυναίκα του το ερώτημα: «Τι κάνεις όταν κάποιος που αγαπάς θέλει να αλλάξει;» Μετά από μια σειρά πειραματικών για την εποχή χειρουργικών επεμβάσεων, ο Άιναρ Βέγκενερ κατάφερε να κάνει την επιθυμία του πραγματικότητα, αλλάζοντας και το όνομα του σε Λίλι Έλμπε.
ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ
Βραβείο Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου (Alicia Vikander)
3 Υποψηφιότητες για Όσκαρ:
- Α’ Ανδρικού Ρόλου (Eddie Redmayne)
- Ενδυματολογίας (Paco Delgado)
- Παραγωγής (Eve Stewart, Michael Standish)
3 Υποψηφιότητες για Χρυσές Σφαίρες:
- Α’ Ανδρικού Ρόλου (Eddie Redmayne)
- Α’ Γυναικείου Ρόλου (Alicia Vikander)
- Μουσικής (Alexandre Desplat)
ΚΡΙΤΙΚΕΣ
Έχοντας στο ενεργητικό του ταινίες όπως τα Les Misérables και King’s Speech, ο σκηνοθέτης Tom Hooper δοκιμάζει να αποδώσει ένα διαφορετικό εως τώρα σενάριο στην εποχή που μας έχει συνηθίσει. Ο μεγάλος άσσος που έχει στο μανίκι βέβαια είναι ο εκπληκτικός Eddie Redmayne που χωρίς αυτόν η ταινία δεν θα είχε το ενδιαφέρον που έχει.
Ο Redmayne μετά την ανεπανάληπτη ερμηνεία του στο «The Theory Of Everything» μας δίνει άλλη μία ερμηνεία-διαμάντι τελείως διαφοροποιημένη από ότι μας έχει συνηθίσει εως τώρα, δείχνοντας για άλλη μία φορά πόσο φυσικός και ρεαλιστικός είναι μπαίνοντας στο πετσί του ρόλου που αναλαμβάνει κάθε φορά. Με ύφος σεμνού άντρα, κρύβοντας μια ασυγκράτητη θυληκότητα, με τα ντροπαλά χαμόγελα που τραβάνε τα βλέμματα και σε πολλά σημεία σου βγάζουν κάτι χιουμοριστικό και δεν μπορείς παρά να γελάσεις χωρίς να πει καν λέξη. Ο Redmayne είναι ένας άκρως ταλαντούχος ηθοποιός φλερτάροντας πάντα με το oscar και είναι τόσο πειστικός ως άντρας όσο και ως γυναίκα που σε βάζει σε σκέψεις για το αν θα έπρεπε να είναι υποψήφιος για βραβείο ανδρικού ρόλου ή γυναικείου!
Μέχρι εδώ όλα καλά και ενώ ο Hooper κάνει μία πολύ καλή δουλειά σκηνοθετικά με την συνηθισμένη του σταθερή «ρετρό» κάμερα, αλλά και πάρα πολλές κοντινές λήψεις με όμορφες εστιάσεις στους πρωταγωνιστές του, έχοντας στο πλευρό ως υπεύθυνο φωτογραφίας τον εξαιρετικό Danny Cohen, σεναριακά η ταινία δεν είναι τίποτε παραπάνω από ένα ζευγάρι που ο άντρας ξαφνικά «την είδε» γυναίκα. Και λέω «ξαφνικά» γιατί δεν σου ξεδιπλώνει την ιστορία του πρωταγωνιστή, αλλά σου εξιστορεί τα γεγονότα κατευθείαν την περίοδο που ξεκινάει αυτή η «ασθένεια» και η μανία του να κοιτάει άντρες αντί για γυναίκες. Είναι σα να ξύπνησε ένα πρωί και να ένιωσε σαν γυναίκα μέσα σε αντρικό σώμα. Λίγο αργότερα στην ταινία σου πετάει ότι είχε φιληθεί τυχαία με έναν φίλο του για να σου δείξει ότι το πρόβλημα υπήρχε από παλιά και φυσικά η γυναίκα του σπεύδει σ’αυτό τον φίλο για βοήθεια ο οποίος καταλήγει να την ερωτευτεί.
Ακόμη χειρότερο είναι το γεγονός ότι η Gerda, o χαρακτήρας που υποδύεται η αρκετά καλή Alicia Vikander (Ex-Machina), είναι από τους πιο εξωπραγματικούς χαρακτήρες που έχουμε δει σε ταινίες, καθώς ενώ ο άντρας της μετατρέπεται σταδιακά σε γυναίκα, αυτή δεν έχει ούτε ένα ξέσπασμα παρά μόνο μερικά δάκρυα, κάτι που θα έδινε μεγάλη ένταση και ρεαλιστικότητα στην ταινία. Έτσι η Gerda σχεδόν απ’το ξεκίνημα είναι πλήρως υποστηρικτική απέναντι στον «άντρα» της, ενώ αργότερα γίνονται και πολύ καλές φίλες, κάτι που με έκανε να νιώθω πως βλέπω ταινία φαντασίας.
Η ταινία ναι μεν δεν κουράζει, αλλά ένα τέτοιο σενάριο δεν μπορείς να το πάρεις στα σοβαρά και κρατάς μόνο τα χιουμοριστικά στοιχεία που προκύπτουν από αυτά που βλέπεις. Ο Redmayne μπορεί να αξίζει κάθε βραβείο ερμηνείας και ο Hooper αντίστοιχο σκηνοθεσίας, αλλά η μυθοπλασία έχει και τα όριά της και όταν υποστηρίζεις μία ταινία μόνο σκηνοθετικά και ερμηνευτικά, τότε έχεις μια λειψή ταινία που σου αφήνει σαν θετικά κάποια όμορφα πλάνα και έναν πρωταγωνιστή που ξέρει πολύ καλά να υποδύεται τόσο τον άντρα όσο και τη γυναίκα.
Βαθμολογία: 2/5
Ηλίας Μιχαηλάκης