Η επιστροφή – The Revenant (2015)

Σύνοψη

1820, σε μια αχαρτογράφητη περιοχή της αμερικανικής υπαίθρου, ο Χιου Γκλας, κυνηγός και έμπορος γουνών, δέχεται επίθεση από μια αρκούδα, ενώ στη συνέχεια πέφτει θύμα ληστείας από τους συναδέλφους του, που τον αφήνουν στη μοίρα του. Ο κυνηγός, ενάντια σε όλες τις πιθανότητες, πρέπει να υπερκεράσει τον σκληρό Χειμώνα και την απειλή των Ινδιάνων, με τη θέληση για εκδίκηση να είναι το μοναδικό του όπλο. 

ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

3 Βραβεία Όσκαρ:

• Σκηνοθεσίας (Alejandro G. Iñárritu)
• Α’ Ανδρικού Ρόλου (Alejandro G. Iñárritu)
• Φωτογραφίας (Emmanuel Lubezki)

Υποψηφιότητες για Όσκαρ:

• Καλύτερης Ταινίας (Arnon Milchan, Steve Golin, Alejandro G. Iñárritu, Mary Parent, Keith Redmon)
• Β’ Ανδρικού Ρόλου (Tom Hardy)
• Μοντάζ (Stephen Mirrione)
• Ενδυματολογίας (Jacqueline West)
• Μακιγιάζ και κομμώσεις (Sian Grigg, Duncan Jarman, Robert A. Pandini)
• Ήχου (Jon Taylor, Frank A. Montaño, Randy Thom, Chris Duesterdiek)
• Ηχητικών εφέ (Martín Hernández, Lon Bender)
• Οπτικών εφέ (Richard McBride, Matt Shumway, Jason Smith, Cameron Waldbauer)
• Παραγωγής (Jack Fisk, Hamish Purdy)

3 Χρυσές Σφαίρες:

• Καλύτερης Ταινίας (Arnon Milchan, Steve Golin, Alejandro G. Iñárritu, Mary Parent, Keith Redmon)
• Σκηνοθεσίας (Alejandro G. Iñárritu)
• Α’ Ανδρικού Ρόλου (Alejandro G. Iñárritu)

ΚΡΙΤΙΚΕΣ

 

Ο Leonardo Di Caprio ανοίγει κι άλλο τους ερμηνευτικούς του ορίζοντες με τη νέα του ταινία «The Revenant». Τη σκηνοθεσία έχει αναλάβει ο ταλαντούχος Alejandro González Iñárritu (θα τον θυμάστε από το πρόσφατο Birdman) και πρόκειται για μία ταινία εποχής τοποθετημένη στη δεκαετία του 1920 και με… «οσκαρικές διαθέσεις».

 

 

Από τα πρώτα κιόλας λεπτά η χαρακτηριστική σκηνοθεσία του Iñárritu βγάζει μάτι, με συνεχόμενες λήψεις στο δάσος για αρκετά λεπτά, παντρεμένες με ωμές σκηνές βίας. Τολμώ να πω πως η μοναδική αυτή σκηνοθετική χροιά, του ταιριάζει περισσότερο από το Birdman καθιστώντας τον καταλληλότερο από οποιονδήποτε άλλο για το The Revenant. Ακολουθώντας πιστά και όμορφα τους πρωταγωνιστές του, στρέφει αρκετές φορές την κάμερα για να μας δείξει το κρύο μεν, αλλά εντυπωσιακό τοπίο που είναι γυρισμένη η ταινία και παράλληλα αποτυπώνει άλλωτε το δράμα του Di Caprio μετά από την σφοδρή επίθεση που δέχεται και άλλωτε τον πανικό σε μία μάχη μεταξύ φυλών της εποχής.

 

Από νωρίς εντοπίζεις την έχθρα ανάμεσα στον Fitzgerald (Tom Hardy) και τον Glass (Di Caprio) κι έτσι καταλαβαίνεις λίγο πολύ πως θα κυλήσει η υπόθεση της ταινίας, η οποία δεν είναι κάτι παραπάνω από μία βεντέτα αλλά και παράλληλα πολύ προβλέψιμη. Εδώ μπορείς να καταλάβεις και που «πάσχει» η συγκεκριμένη ταινία. Εξαιρετική δουλειά όπως είπαμε σκηνοθετικά (πιθανόν και για όσκαρ), εκπληκτικά τοπία μέρα/νύχτα αλλά εν τέλη στέκεται μόνο στην έχθρα δύο ατόμων και την επιβίωση.

 

Τις ερμηνείες τις άφησα για το τέλος. Ο μεν Tom Hardy είναι για άλλη μια φορά μοναδικός στο είδος του, έχοντας όμως περιθώρια για περαιτέρω ανάπτυξη του χαρακτήρα του, κάτι που δεν έγινε, ο δε Leonardo Di Caprio δίνει τον καλύτερό του εαυτό και η ερμηνεία του «φωνάζει»: «δώστε μου επιτέλους το περιβόητο αγαλματάκι!». Μπορούμε να πούμε πως κυριολεκτικά κάνει τα πάντα σε αυτή την ταινία. Τον βλέπουμε άλλωτε να παλεύει με αρκούδες, άλλωτε να μην μιλάει καθόλου, άλλωτε να τρώει ωμό κρέας στην πραγματικότητα για να επιβιώσει (και ενώ είναι χορτοφάγος), μέχρι και να μπαίνει γυμνός μέσα στην σάρκα πεθαμένου αλόγου για να κοιμηθεί. Τίποτα δεν δείχνει να τον σταματά και του αξίζει ένα μεγάλο μπράβο, αν όχι αγαλματάκι!

 

 

Το Revenant αν εξαιρέσουμε τη σκηνοθεσία του δεν είναι μία πρωτότυπη ταινία. Είναι όμως μία ταινία εποχής που είναι αξιόλογη σε κάποιους τομείς. Όσοι έχετε αγαπήσει ταινίες όπως το «Apocalypto» ή το «The Grey», τότε αξίζει να ρίξετε μία ματιά και σ’αυτό.

 

Βαθμολογία: 3/5

Ηλίας Μιχαηλάκης